Welk mysterieus eindspel heeft de moordenaar in petto?

Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.

Alexander Olbrechts bewijst met ‘De valhallamoorden’ opnieuw dat hij een meester is in het verweven van mythologie en misdaad. Het tweede deel van de mythosmoorden-serie grijpt je vanaf de eerste pagina en laat je niet meer los.

Kraaien hebben een spirituele betekenis; ze staan voor dood en maken zo ruimte voor nieuw begin, bovendien hebben ze een eigen heel eigen geluid. De afbeelding op de cover is goed gekozen.

Het eerste hoofdstuk is zo heftig, dat je haren er van overeind gaan staan; zoveel slechtheid op een paar bladzijden. Je kunt niet anders dan verder lezen om te zien wat er nog meer op je af zal komen.

Het verhaal speelt zich af in de stad Leuven.
Hoofdinspecteur Rudi Smeets en zijn team krijgen een reeks angstaanjagende moorden voor hun kiezen; de slachtoffers missen allemaal een lichaamsdeel en zijn gruwelijk verminkt.

“Met zijn linkerhand dwingt hij haar hoofd omhoog en met de rechterhand duwt hij de twee ronde uiteinden van de klem in haar oog. Als hij het medische instrument loslaat, gaapt haar opengesperde oog hem aan…
...Het opengesperde oog, met veel te veel wit en rode adertjes, draait rondjes in de kas. Hij huivert. Dit onderdeel van het plan heeft hij nooit geoefend. Even sluit hij zijn ogen en blaast hij een diep teug lucht uit.
‘De verandering begint bij onszelf,’ fluistert hij om zijn zinderende zenuwen te bedwingen.”

De intrige is complex en boordevol onverwachte wendingen. De auteur speelt vakkundig met de verwachtingen van de lezer en zorgt voor een constante stroom van nieuwe informatie. De Noordse mythologie vormt een fascinerende achtergrond voor het verhaal en geeft het een extra dimensie.
De dader duwt de onderzoekers bewust de kant op naar de verhalen rond de Noordse oppergod Odin. De redactie van de lokale krant krijgt een onheilspellend bericht: ‘To dager til Ragnarök’.
Twee dagen om deze zaak op te lossen voordat er nog iets veel ergers gebeurt.

NB Wiki: “Ragnarök is het lot van de heersende machten, wat historisch gereduceerd werd tot de betekenis van ondergang van de goden (en de wereld). Het begrip Ragnarök duidt erop hoe het de heersende machten vergaat van begin tot einde.
Ragnarök is tegelijk een eindpunt en een beginpunt.”

De personages zijn goed uitgewerkt, waardoor ze heel geloofwaardig zijn. De wisselende perspectieven tijdens het lezen zorgen voor een dynamische verhaallijn; de een is nog gruwelijker dan de andere en bieden bovendien inzicht in de verschillende motieven van de betrokkenen.

“Rudi giet het overschot van de koffie in één teug in zijn mond en Delfine klapt de laptop gretig dicht.
‘Eindelijk zullen we als eerste op de plaats delict aankomen en is het niet de toevallige wandelaar of journalist die als eerste opdaagt.’ Rudi werpt een blik op de klok. Het is half tien en hij heeft zich in geen tijden zo vroeg zo energetisch gevoeld.”

Mooi om te zien dat zowel Rudi Smeets als Delfine De Meester opnieuw opduiken in dit verhaal. Ik leerde ze al eerder kennen in ‘Gevlinderd’ en ‘Het eindigt met jouw dood’.
Voor in het boek wordt Rudi Smeets en zijn gezin aan de lezers voorgesteld; Rudi staat privé voor geen gemakkelijke keuze!

Boven elk hoofdstuk is een daar passende afbeelding geplaatst.
Olbrechts heeft een vlotte schrijfstijl die ervoor zorgt dat de pagina's voorbij vliegen. De beschrijvingen zijn levendig en creëren een beeldrijke sfeer. Het is alsof je vanaf de zijlijn meekijkt naar de gebeurtenissen.

Kortom: ‘De valhallamoorden’ is een absolute aanrader voor liefhebbers van bloedstollende thrillers met een vleugje mythologie en is zeker filmwaardig.