Een aangrijpend verhaal over hoop en veerkracht

Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.

Na het lezen van de proloog is nog maar één keuze mogelijk: doorlezen.

In haar nieuwste roman ‘De Vondeling van Veenhuizen’ neemt Patricia Snel ons mee naar het Nederland van de 19e eeuw. We maken kennis met Karel en Lize, twee wezen die na de dood van hun moeder en de opname van hun vader in een krankzinnigengesticht, naar de beruchte kinderkolonie in Veenhuizen worden gestuurd.

Snel schetst een beklemmend beeld van het harde leven in de kolonie, waar de kinderen onder strenge regels en lichamelijke straffen gedwongen werden te werken. Ondanks deze gruwelijke omstandigheden, tonen Karel en Lize moed en veerkracht. Ze houden vast aan de hoop op een betere toekomst en sluiten vriendschappen die hen de kracht geven om te overleven.

De roman is gebaseerd op waargebeurde feiten en Snel weet de historische context op een boeiende en realistische manier te belichten. De beschrijvingen van het leven in de kolonie zijn indringend en we voelen de angst en wanhoop van de kinderen tot in onze botten.
De brief aan vader is heel realistisch geschreven.

Naast de gruwelijke realiteit, belicht Snel ook de momenten van schoonheid en tederheid in het leven van Karel en Lize. De vriendschap tussen de kinderen en de kleine geluksmomenten die ze beleven, geven hoop en maken het verhaal menselijk.

“In Norg heeft de tijd stilgestaan. Hij wandelt over de weide waar de veemarkten worden gehouden. Twee vrouwen pompen water. Hij ziet zichzelf hier nog tekenen, de schoolmeester die over zijn schouder meekeek. Neeltje gehurkt bij een paard. Een gevoel van triestheid kruipt langzaam zijn lijf in. Op het plein staat een groepje vrouwen met elkaar te kletsen, kinderen hangend aan hun rokken. Ze staken het gesprek als Karel langsloopt. Hij is nu een vreemdeling.
Beelden en gevoelens overspoelen hem. Hoe hij zich met Lize volpropte met roggebrood, een klont boter en een homp kaas, uitgehongerd als ze waren. Oude treurnis overvalt hem als hij aan Neeltje denkt. Haar felle ogen, de geldbeurs die ze had gerold. Maar meteen voelt hij ook weer die blikken van de dorpelingen. Ze waren besmet met het wees-zijn.”

"De Vondeling van Veenhuizen" is een aangrijpend verhaal over hoop en veerkracht in onmenselijke omstandigheden. Snel slaagt erin om een complex tijdperk op een boeiende en ontroerende manier te belichten. De roman is een absolute aanrader voor liefhebbers van historische romans en spannende verhalen over sterke karakters die tegenslag overwinnen.

Ik heb ‘De vondeling van Veenhuizen’ graag gelezen.