De finale is werkelijk bloedstollend!

Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.

Magnus Jonsson weet met 'De vrouw die alleen jaagde' een meeslepende thriller neer te zetten die je als lezer niet loslaat. Als derde deel in de Linn Ståhl-trilogie, bouwt dit boek voort op de intriges en spanning van de vorige delen.

Cryptologie-expert Linn Ståhl staat centraal in een web van politieke complotten, extremisme en moord. Haar expertise op het gebied van cryptografie maakt haar tot een onmisbare schakel in de zoektocht naar de waarheid. Jonsson weet Linn Ståhl op een geloofwaardige en boeiende manier neer te zetten, waardoor je als lezer met haar mee kunt leven.

“Eerst was er een schaduw te zien. Daarna de rug van een in donkere kleren gehulde persoon. Hij was alleen. Lang. Hij haalde iets uit een rugzak. Een paar langwerpige metalen dingen. Ontgrendelings- of breekgereedschap. Snel boog hij voorover naar haar voordeur...
...Een pistool. Met geluiddemper. Met zijn hand op deurkruk en het pistool recht voor zich uit, trok hij langzaam de deur naar zich toe. Linn werd ijskoud.”

Het verhaal is razendsnel en zit vol onverwachte wendingen. Jonsson weet de lezer voortdurend op het verkeerde been te zetten en houdt je in spanning tot de laatste bladzijde. De combinatie van politieke thriller en misdaadroman werkt uitstekend.

Naast Linn Ståhl worden ook de andere personages goed uitgewerkt, waardoor je een goed beeld krijgt van hun motivaties en drijfveren. En wanneer je net als ik, de eerder delen niet gelezen hebt, is dat heel behulpzaam tijdens het lezen. Ondertussen weet Linn de rechercheurs Rickard Stenlander en Erik Svensson steeds meer te waarderen.

Het verhaal is soms complex en bevat veel informatie, waardoor het even kan duren voordat je alles op een rijtje hebt. De wisselend perspectieven vanuit Linn, het links-extremisme; het antifascistisch extremisme en het anarcho-extremisme waar Linn vroeger deel van uitmaakte, de politie en het niet te vergeten rechts-extremisme die een dreiging vormen voor de nationale veiligheid en democratische rechtsorde omdat zij antidemocratische doelen nastreven, al dan niet met ondemocratische middelen.

Het verhaal zit vol actie en spanning, maar verliest daarbij nooit de diepgang uit het oog. De auteur weet op een indrukwekkende manier de actualiteit te verwerken in zijn verhaal, waardoor het boek nog relevanter wordt. De keuze voor de titel van het verhaal wordt tijdens het lezen al snel duidelijk. Ik mag Linn steeds meer tijdens het lezen.

“Het was alsof haar hersenen kortsluiting hadden gemaakt. En golvend vuur baande zich brandend een weg door haar hoofd. De adrenaline raasde door haar lichaam.
Tegelijk zag ze alles duidelijk. Haar instinct nam het over. Joeg haar op. Ze ging op haar knieën zitten. Bewoog zich geluidloos naar voren...
...Hij zei nog iets in zijn telefoon. Ze hoorde het niet. Het maakte ook niet uit.
Er was slechts één ding dat iets betekende.”

'De vrouw die alleen jaagde' is een absolute aanrader voor liefhebbers van spannende thrillers met een politieke ondertoon. Magnus Jonsson weet met zijn meesterlijke schrijfstijl en indrukwekkende plot een boek te creëren dat je niet snel zult vergeten.
De finale is werkelijk bloedstollend!

“Als een waarschuwing uit de volgende wereld.”

Ik heb ‘De vrouw die alleen jaagde’ graag gelezen.