Lezersrecensie
Familiegeheimen, culturele verschillen, de zoektocht naar identiteit en de kracht van liefde
Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.
Rosemarijn Milo schetst in haar roman 'Mantel van schaamte' een gevoelig en boeiend verhaal over de liefde tussen twee mensen met totaal verschillende achtergronden. De ontluikende romance tussen de Nederlandse Jochem en de Franse Anouk in het bruisende Amsterdam lijkt aanvankelijk moeiteloos, waarbij culturele verschillen charmant en overkomelijk zijn. Echter, Milo weet op subtiele wijze de diepere kloven bloot te leggen die geworteld zijn in hun jeugd en familiegeschiedenis.
De kracht van het boek schuilt in de scherpe contrasten die Milo schetst. Jochems open en accepterende opvoeding binnen een homoseksueel gezin in Amsterdam staat in schril contrast met Anouks conservatief katholieke milieu in een statige villa in Metz. Deze tegenstellingen beperken zich niet tot oppervlakkige gewoontes, maar raken aan fundamentele waarden, overtuigingen en de manier waarop met emoties en familiebanden wordt omgegaan.
Vooral Anouks innerlijke strijd is indringend beschreven. Haar onbegrip over de gespannen sfeer binnen haar familie, de onuitgesproken drama's en de mysterieuze schaamte van haar moeder vormen de kern van haar persoonlijke zoektocht. Milo weet de complexiteit van familierelaties en de impact van onverwerkt verleden op een overtuigende manier neer te zetten. De lezer voelt Anouks frustratie en haar verlangen naar openheid en begrip.
Jochem, met zijn meer open blik op het leven, fungeert als een katalysator voor Anouks ontdekkingsreis. Zijn achtergrond heeft hem geleerd om anders naar familie en identiteit te kijken, wat hem tot een steunpilaar maar tegelijkertijd ook tot een spiegel maakt voor Anouk. De vraag of hun liefde sterk genoeg is om de diepgewortelde verschillen en de pijnlijke confrontaties met hun verleden te overbruggen, houdt de lezer geboeid tot het einde.
Milo's schrijfstijl is toegankelijk en empathisch. Ze weet de emoties van haar personages op een subtiele manier over te brengen, zonder in melodrama te vervallen. De beschrijvingen van zowel het moderne Amsterdam als de meer traditionele sfeer in Metz zijn sfeervol en dragen bij aan de beleving van het verhaal.
'Mantel van schaamte' is een soort vervolg op ‘Voordat alles beter werd’ en is meer dan een liefdesverhaal. Het is een roman die op indringende wijze thema's als familiegeheimen, culturele verschillen, de zoektocht naar identiteit en de kracht van liefde onderzoekt. Het laat zien hoe iemands achtergrond onuitwisbaar verbonden is met wie je bent, en hoe moeilijk het kan zijn om de 'mantel van schaamte' die door generaties heen is doorgegeven, af te werpen.
Rosemarijn Milo heeft een knap verhaal geschreven dat zowel aangrijpend als relevant is.
Rosemarijn Milo schetst in haar roman 'Mantel van schaamte' een gevoelig en boeiend verhaal over de liefde tussen twee mensen met totaal verschillende achtergronden. De ontluikende romance tussen de Nederlandse Jochem en de Franse Anouk in het bruisende Amsterdam lijkt aanvankelijk moeiteloos, waarbij culturele verschillen charmant en overkomelijk zijn. Echter, Milo weet op subtiele wijze de diepere kloven bloot te leggen die geworteld zijn in hun jeugd en familiegeschiedenis.
De kracht van het boek schuilt in de scherpe contrasten die Milo schetst. Jochems open en accepterende opvoeding binnen een homoseksueel gezin in Amsterdam staat in schril contrast met Anouks conservatief katholieke milieu in een statige villa in Metz. Deze tegenstellingen beperken zich niet tot oppervlakkige gewoontes, maar raken aan fundamentele waarden, overtuigingen en de manier waarop met emoties en familiebanden wordt omgegaan.
Vooral Anouks innerlijke strijd is indringend beschreven. Haar onbegrip over de gespannen sfeer binnen haar familie, de onuitgesproken drama's en de mysterieuze schaamte van haar moeder vormen de kern van haar persoonlijke zoektocht. Milo weet de complexiteit van familierelaties en de impact van onverwerkt verleden op een overtuigende manier neer te zetten. De lezer voelt Anouks frustratie en haar verlangen naar openheid en begrip.
Jochem, met zijn meer open blik op het leven, fungeert als een katalysator voor Anouks ontdekkingsreis. Zijn achtergrond heeft hem geleerd om anders naar familie en identiteit te kijken, wat hem tot een steunpilaar maar tegelijkertijd ook tot een spiegel maakt voor Anouk. De vraag of hun liefde sterk genoeg is om de diepgewortelde verschillen en de pijnlijke confrontaties met hun verleden te overbruggen, houdt de lezer geboeid tot het einde.
Milo's schrijfstijl is toegankelijk en empathisch. Ze weet de emoties van haar personages op een subtiele manier over te brengen, zonder in melodrama te vervallen. De beschrijvingen van zowel het moderne Amsterdam als de meer traditionele sfeer in Metz zijn sfeervol en dragen bij aan de beleving van het verhaal.
'Mantel van schaamte' is een soort vervolg op ‘Voordat alles beter werd’ en is meer dan een liefdesverhaal. Het is een roman die op indringende wijze thema's als familiegeheimen, culturele verschillen, de zoektocht naar identiteit en de kracht van liefde onderzoekt. Het laat zien hoe iemands achtergrond onuitwisbaar verbonden is met wie je bent, en hoe moeilijk het kan zijn om de 'mantel van schaamte' die door generaties heen is doorgegeven, af te werpen.
Rosemarijn Milo heeft een knap verhaal geschreven dat zowel aangrijpend als relevant is.
1
Reageer op deze recensie
