Lezersrecensie
Intieme blik in het leven van een icoon
Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.
Adrian Stahlecker schetst in ‘Mathilde Willink - Zoals ik me haar herinner’ een ontroerend en indringend portret van de muze en echtgenote van schilder Carel Willink. Aan de hand van zijn eigen herinneringen en anekdotes biedt hij een unieke inkijk in haar bewogen leven, gekenmerkt door zowel roem als tragiek.
Stahlecker leert Mathilde kennen in de bruisende jaren zeventig. Hij raakt gefascineerd door haar schoonheid, haar rebelse geest en haar onafhankelijke karakter. Hun relatie ontwikkelt zich stormachtig, gepassioneerd en soms destructief. Stahlecker beschrijft openhartig de hoogte- en dieptepunten van hun samenzijn, waarbij hij Mathilde niet op een voetstuk plaatst, maar haar menselijkheid en kwetsbaarheid toont.
Adrian Stahlecker beschrijft zijn herinneringen aan de haat-liefde relatie met Mathilde Willink in het besef dat dit door anderen niet in dank zal worden afgenomen.
Naast het persoonlijke verhaal, belicht Stahlecker ook de artistieke kant van Mathilde. Hij beschrijft haar inspirerende rol in het werk van Carel Willink en haar eigen creatieve ambities. Hij schetst een beeld van een intelligente en bekwame vrouw die ondanks haar talent altijd in de schaduw van haar beroemde man heeft gestaan.
“De hemel was gitzwart en het leek of het dreigende, duister onheil van een van Willinks magische realistische schilderijen werkelijkheid was geworden. Er brak een hevige wolkbreuk uit met lichtflitsen en het stroomde van de regen. Het was loeidruk en ik stond met zangeres Marian Schatteleyn en m’n vriend tussen de menigte. Hoewel de relatie van Mathilde met Fong Leng voor haar dood helemaal niet goed was, had ze de dode Mathilde gekleed, gekapt en opgemaakt en de begrafenis tot een ware publiciteitsshow verheven. Als een soort ceremoniemeester liep ze aan kop van de stoet.”
‘Mathilde Willink – Zoals ik me haar herinner’ is meer dan een liefdesverhaal. Het is een eerbetoon aan een sterke en complexe vrouw die haar lot in eigen hand nam in een tijdperk dat niet altijd even vriendelijk was voor onafhankelijke geesten. Stahleckers onbevangen en eerlijke vertelstijl maakt het boek tot een aangrijpende reis door de ziel van een icoon.
‘Mathilde Willink - Zoals ik me haar herinner’ is een must-read voor iedereen die geïnteresseerd is in het leven en werk van Mathilde Willink. Stahleckers boek biedt een ontroerend en indringend portret van een icoon en is tegelijkertijd een boeiende vertelling over kunst, liefde en de zoektocht naar identiteit.
Adrian Stahlecker schetst in ‘Mathilde Willink - Zoals ik me haar herinner’ een ontroerend en indringend portret van de muze en echtgenote van schilder Carel Willink. Aan de hand van zijn eigen herinneringen en anekdotes biedt hij een unieke inkijk in haar bewogen leven, gekenmerkt door zowel roem als tragiek.
Stahlecker leert Mathilde kennen in de bruisende jaren zeventig. Hij raakt gefascineerd door haar schoonheid, haar rebelse geest en haar onafhankelijke karakter. Hun relatie ontwikkelt zich stormachtig, gepassioneerd en soms destructief. Stahlecker beschrijft openhartig de hoogte- en dieptepunten van hun samenzijn, waarbij hij Mathilde niet op een voetstuk plaatst, maar haar menselijkheid en kwetsbaarheid toont.
Adrian Stahlecker beschrijft zijn herinneringen aan de haat-liefde relatie met Mathilde Willink in het besef dat dit door anderen niet in dank zal worden afgenomen.
Naast het persoonlijke verhaal, belicht Stahlecker ook de artistieke kant van Mathilde. Hij beschrijft haar inspirerende rol in het werk van Carel Willink en haar eigen creatieve ambities. Hij schetst een beeld van een intelligente en bekwame vrouw die ondanks haar talent altijd in de schaduw van haar beroemde man heeft gestaan.
“De hemel was gitzwart en het leek of het dreigende, duister onheil van een van Willinks magische realistische schilderijen werkelijkheid was geworden. Er brak een hevige wolkbreuk uit met lichtflitsen en het stroomde van de regen. Het was loeidruk en ik stond met zangeres Marian Schatteleyn en m’n vriend tussen de menigte. Hoewel de relatie van Mathilde met Fong Leng voor haar dood helemaal niet goed was, had ze de dode Mathilde gekleed, gekapt en opgemaakt en de begrafenis tot een ware publiciteitsshow verheven. Als een soort ceremoniemeester liep ze aan kop van de stoet.”
‘Mathilde Willink – Zoals ik me haar herinner’ is meer dan een liefdesverhaal. Het is een eerbetoon aan een sterke en complexe vrouw die haar lot in eigen hand nam in een tijdperk dat niet altijd even vriendelijk was voor onafhankelijke geesten. Stahleckers onbevangen en eerlijke vertelstijl maakt het boek tot een aangrijpende reis door de ziel van een icoon.
‘Mathilde Willink - Zoals ik me haar herinner’ is een must-read voor iedereen die geïnteresseerd is in het leven en werk van Mathilde Willink. Stahleckers boek biedt een ontroerend en indringend portret van een icoon en is tegelijkertijd een boeiende vertelling over kunst, liefde en de zoektocht naar identiteit.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Mieke Schepens
Gesponsord
Als Hyoyoung wordt gevraagd in een brievenwinkel in Seoul te komen werken, realiseert ze zich al snel hoe helend een brief kan zijn. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
