Hoe gaan we verder met ons leven wanneer alleen verder leven onmogelijk lijkt?

Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.

'Naar Edinburgh' is een ontroerende roman over rouwverwerking en het vinden van een nieuw begin na een groot verlies. Alma Post weet op invoelbare wijze het intense verdriet van Alice na de dood van haar man Harold te beschrijven. De lezer wordt meegenomen in haar emotionele rollercoaster van ongeloof, woede en verdriet.

“Soms was hij zo dichtbij, dat ze samen één leken. Zelfs het grote onbekende, het land waaruit geen reiziger weeromkomt, en waarvoor bijna iedereen huivert, had haar tastbaar geleken toen Harold ineens die schimmige wereld had betreden. Het dodenrijk was naderbij gekomen.”

Het verhaal is herkenbaar voor iedereen die ooit een dierbare heeft verloren. De goedbedoelde adviezen van vrienden en familie, de pijnlijke confrontatie met spullen die herinneringen oproepen, de eenzaamheid en het gevoel dat niemand begrijpt wat je doormaakt. Post weet deze gevoelens op een realistische en ontroerende manier over te brengen.

Naast het verdriet is er ook ruimte voor humor en luchtigheid. De gesprekken met huurder Leo, de bemoeienissen van vriendin Jennifer en de adviezen van haar zusje Ida in Edinburgh zorgen voor de nodige afleiding en relativering. Langzaam maar zeker begint Alice weer lichtpuntjes te zien en krijgt ze weer oog voor de mooie dingen in het leven.

“Vanuit haar ooghoek zag ze een man aankomen. Soepele red, nonchalant shirt met dwarsstrepen. Iemand die erbij hoorde, die zaken regelde. Hij stopte en maakte een halve draai in haar richting waarbij hij alleen op zijn tenen leek te staan. ‘Can I help you?’
Vroeg hij zich af wat deze oudere vrouw, zeg maar pensioner, hier in godsnaam deed? Dacht hij dat ze dement en verdwaald was?”

De roman is niet alleen een verhaal over rouw, maar ook over de kracht van veerkracht en het vermogen om opnieuw te beginnen. Alice's reis naar Edinburgh symboliseert haar zoektocht naar een nieuwe identiteit en een nieuw leven. Ze leert om los te laten, om herinneringen te koesteren en om weer open te staan voor de toekomst.

Ik herkende een heleboel locaties in Edinburgh, zoals de Princes Street Gardens en Shakespeares pub aan Lothian Road, van onze vakantie daar, jaren geleden. Het leek alsof ik er weer rondliep en genoot van dat idee.

'Naar Edinburgh' is een prachtig geschreven roman die de lezer diep raakt. Het is een verhaal over verlies, verdriet, liefde, vriendschap en de kracht om door te gaan. Een aanrader voor iedereen die troost en herkenning zoekt in een verhaal over rouwverwerking.