Lezersrecensie
Het is met ‘Niet mals’ werkelijk smullen geblazen.
Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.
Het boek begint met het moment waarop Lara met een stevige kater binnenloopt bij Toki om samen met haar vriendin Ruby een van de koffie- specialiteiten te gebruiken. Ze vertelt haar over het etentje met Cath dat helemaal uit de hand liep.
De hoofdpersoon Lara, is een kind van gescheiden ouders en woont in Amsterdam. Je kijkt met haar terug op de periode van de scheiding en wat dat met haar en haar broers deed. Ze ging ook al op jonge leeftijd met haar broers Ben en Vic kattenkwaad uithalen in de buurt waar ze woonden.
“ ‘s Avonds in bed heb ik het koud en trek ik de deken helemaal over me heen. Mama komt een kruik brengen en een welterustenkus. Ze heeft autobanden onder haar ogen, zoals oma Treesje dat altijd noemt. Net als papa. Ik neem me voor extra lief te zijn voor papa als we hem zien. En voor mama ook, maar dat lukt niet altijd, want zij is mijn moeder.”
De beschrijvingen van wat haar overkomt tijdens de in het boek snel wisselende perioden van haar leven, laten je wel even slikken. De expliciete seks scènes volgen op beschrijvingen bij haar moeder thuis, als ze samen aan het koken zijn.
De schrijfstijl is heel puur en laat hierdoor het Amsterdam van Lara goed zien. Bovendien voel je goed het verdriet wat de scheiding van haar ouders met haar gedaan heeft.
Wat ik in ‘Niet mals’ ook graag gelezen heb, is de opsomming van dingen waar Lara zich schuldig over voelt, maar waar ze geen spijt van heeft. Zo kan ieder van ons een lijstje maken, besef ik tijdens het lezen.
“Op de pont zie ik haar staan. Het slachtoffer. De laatste persoon met wie ik nu wil praten. Ze heeft een strakke broek aan met Dr. Martens en een leren jack. Daar ligt het niet aan. Onopvallend probeer ik met mijn fiets wat achteruit te lopen. Elke centimeter helpt. Het slachtoffer is gefocust op haar scherm en krijgt niks mee van wat er om haar heen gebeurt. Wanneer we aankomen in Noord fiets ik zo langzaam mogelijk van de pont af. Ze blijkt ontzettend traag te fietsen.”
Zowel drama als humor zijn volop aanwezig in ‘Niet mals’ en ik het er werkelijk van kunnen genieten.
Het is een boek over het leven en ‘modern love’ in het bijzonder.
Ik kijk uit naar een volgende smulpartij met Lisa Maschhaupt.
Het boek begint met het moment waarop Lara met een stevige kater binnenloopt bij Toki om samen met haar vriendin Ruby een van de koffie- specialiteiten te gebruiken. Ze vertelt haar over het etentje met Cath dat helemaal uit de hand liep.
De hoofdpersoon Lara, is een kind van gescheiden ouders en woont in Amsterdam. Je kijkt met haar terug op de periode van de scheiding en wat dat met haar en haar broers deed. Ze ging ook al op jonge leeftijd met haar broers Ben en Vic kattenkwaad uithalen in de buurt waar ze woonden.
“ ‘s Avonds in bed heb ik het koud en trek ik de deken helemaal over me heen. Mama komt een kruik brengen en een welterustenkus. Ze heeft autobanden onder haar ogen, zoals oma Treesje dat altijd noemt. Net als papa. Ik neem me voor extra lief te zijn voor papa als we hem zien. En voor mama ook, maar dat lukt niet altijd, want zij is mijn moeder.”
De beschrijvingen van wat haar overkomt tijdens de in het boek snel wisselende perioden van haar leven, laten je wel even slikken. De expliciete seks scènes volgen op beschrijvingen bij haar moeder thuis, als ze samen aan het koken zijn.
De schrijfstijl is heel puur en laat hierdoor het Amsterdam van Lara goed zien. Bovendien voel je goed het verdriet wat de scheiding van haar ouders met haar gedaan heeft.
Wat ik in ‘Niet mals’ ook graag gelezen heb, is de opsomming van dingen waar Lara zich schuldig over voelt, maar waar ze geen spijt van heeft. Zo kan ieder van ons een lijstje maken, besef ik tijdens het lezen.
“Op de pont zie ik haar staan. Het slachtoffer. De laatste persoon met wie ik nu wil praten. Ze heeft een strakke broek aan met Dr. Martens en een leren jack. Daar ligt het niet aan. Onopvallend probeer ik met mijn fiets wat achteruit te lopen. Elke centimeter helpt. Het slachtoffer is gefocust op haar scherm en krijgt niks mee van wat er om haar heen gebeurt. Wanneer we aankomen in Noord fiets ik zo langzaam mogelijk van de pont af. Ze blijkt ontzettend traag te fietsen.”
Zowel drama als humor zijn volop aanwezig in ‘Niet mals’ en ik het er werkelijk van kunnen genieten.
Het is een boek over het leven en ‘modern love’ in het bijzonder.
Ik kijk uit naar een volgende smulpartij met Lisa Maschhaupt.
1
Reageer op deze recensie