Knap gecomponeerde roman over familiebanden, de dunne lijn tussen zorgzaamheid, obsessie en schuld

Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.

Kris Van Steenberge's roman 'Pechstrook' is een indringend en meeslepend verhaal dat diep onder de huid kruipt. Met een trefzekere pen schetst Van Steenberge het leven van Danny en Nicole, wier prille liefde aan het einde van de jaren tachtig al snel overschaduwd wordt door een tragische gebeurtenis die onherroepelijk hun gezinsleven tekent.
De dood van hun baby Hans-Peter tijdens een familie-uitstap is niet alleen een hartverscheurende gebeurtenis op zich, maar werpt ook een lange schaduw over de relatie met hun oudste zoon Raphael.

Van Steenberge weet op knappe wijze de complexe dynamiek binnen het gezin bloot te leggen. Raphael, getraumatiseerd door het zien van het ongeluk, ontwikkelt een verstikkende verantwoordelijkheid voor zijn jongere zus Helena, die twee jaar later wordt geboren. Helena, een levenslustig meisje dat droomt van een carrière in de dans, wordt onbewust de spil in een web van onuitgesproken schuldgevoelens en obsessieve zorgzaamheid. De auteur navigeert behendig door de delicate balans tussen liefdevolle bescherming en verstikkende controle, waardoor de spanning in het verhaal langzaam maar zeker toeneemt.

De titel 'Pechstrook' is veelzeggend en resoneert op meerdere niveaus. Het verwijst letterlijk naar de plek des onheils in Dinant, maar symboliseert tevens de onverwachte en onverbiddelijke wendingen in het leven van de personages. Ze bevinden zich figuurlijk op een 'pechstrook', waar de normale gang van zaken abrupt tot stilstand is gekomen en waar de onderlinge relaties onder extreme druk komen te staan.

“Iemand heeft me deze ochtend de fotoalbums laten bezorgen die thuis op het dressoir liggen. Waarschijnlijk zit mijn moeder daarachter. Zij is altijd degene geweest die het leven heeft proberen vast te kleven op handgeschepte kartonnen vellen. Met telkens een blad pergamijn ertussen om een waas over de herinneringen te leggen. Zodat ze tot rust kunnen komen. Pas dan kun je ze echt herinneringen noemen, als de tijd de felheid van het licht versluierd heeft.”

Van Steenberge blinkt uit in zijn psychologische portrettering van de personages. Danny, de stoere truckchauffeur met een gewelddadig verleden als hooligan, worstelt met zijn vaderschap en de onmacht die hij voelt. Nicole zoekt wanhopig naar een manier om haar gezin bij elkaar te houden, terwijl Raphael gevangen zit in zijn schuldgevoelens en Helena vecht voor haar eigen dromen binnen de verstikkende muren van haar familie. De innerlijke conflicten en de onuitgesproken spanningen tussen de gezinsleden worden op een subtiele en overtuigende manier weergegeven.

De thematiek van schuld en de verwoestende stilte die daaromheen hangt, is een rode draad door het verhaal. De personages dragen elk op hun eigen manier een last met zich mee, die de communicatie bemoeilijkt en de onderlinge banden dreigt te breken. Van Steenberge toont op indringende wijze hoe onverwerkt trauma en onuitgesproken emoties een gezin kunnen ontwrichten. ‘Pechstrook’ wordt afwisselend verteld vanuit de perspectieven van de drie hoofdpersonages.

'Pechstrook' is geen gemakkelijk boek, het blijft je lang bij. Het is een verhaal dat je als lezer raakt en aan het denken zet over de complexiteit van familiebanden, de impact van tragische gebeurtenissen en de dunne lijn tussen zorgzaamheid en obsessie. De ingenieus gecomponeerde structuur en de heldere, maar tegelijkertijd gevoelige schrijfstijl van Kris Van Steenberge maken van deze roman een literair hoogtepunt dat nog lang nazindert. Het is een absolute aanrader voor lezers die houden van psychologische romans met diepgang en emotionele impact.