4½ van 5* ‘God of duivel?’

Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.

‘Residentie Applegarden’: een oase van rust of een broeinest van geheimen? Wieke Mulier neemt ons mee naar een wereld waar niets is wat het lijkt. Het apothekersechtpaar Max en Vera verhuizen naar een luxe seniorencomplex, maar al snel wordt duidelijk dat er meer aan de hand is dan alleen het genieten van de rust. Waarom al die geheime tripjes naar de stad? En wat speelt er tussen Vera en hun buurman? Mulier weet de lezer vanaf de eerste pagina te boeien met haar intrigerende verhaal. Een must-read voor iedereen die houdt van een vleugje mysterie!"

In 'Residentie Applegarden' schetst Wieke Mulier een gedetailleerd portret van Max en Vera, een stel dat op het eerste gezicht een gelukkig huwelijk lijkt te hebben. Maar schijn bedriegt. Mulier weet de lezer meesterlijk te laten twijfelen aan de motieven van haar personages. De interacties tussen de bewoners van Residentie Applegarden zijn levensecht en zetten aan tot reflectie over relaties, ouder worden en de zoektocht naar geluk. Een heerlijk verhaal dat blijft hangen.

“Vera werd wakker van haar eigen gesnik. Ooit waren er dagen dat ze wakker werd van haar eigen geschater.
Met de regen en het onweer was al haar hoop op betere tijden weggespoeld, samen met de pudding van Max.
Ze had overal spierpijn. Van het hollen, van het gevecht met de puddingwagen, van het ineenkrimpen in angst, van de slang om haar hals, pijn, pijn alleen maar pijn.”

Spannend van begin tot eind! Zo zou je 'Residentie Applegarden' het beste kunnen omschrijven. Mulier weet de spanning langzaam op te bouwen, waarbij ze de lezer voortdurend laat meegenieten. De vraag naar de ware persoonlijkheid van Max blijft lang onbeantwoord. Een pageturner die je niet meer loslaat!