Lezersrecensie
Een meesterlijke vertelling die nog lang blijft hangen...
Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.
Luc Vandromme weet je met 'Tussen de dagen' te betoveren.
Deze roman is een indrukwekkende reis door tijd en ruimte, waarin verleden en heden op ingenieuze wijze met elkaar verweven worden. De auteur neemt je mee op een avontuur dat zowel intellectueel stimulerend als emotioneel ontroerend is.
Het boek bestaat uit twee parallelle verhaallijnen. Aan de ene kant volgen we in 2009 Mauro, een man die worstelt met een traumatische gebeurtenis uit zijn verleden. Aan de andere kant duiken we in de wereld van de 16e eeuw, waar wetenschappelijke ontdekkingen de gevestigde orde bedreigen. Op het eerste gezicht lijken deze verhalen niets met elkaar te maken te hebben, maar geleidelijk aan onthult Vandromme de subtiele verbanden tussen beide tijdperken.
“Hij liet de corpulente hulppriester in de gang achter en liep in de richting van de kapel. Daar kon hij rustig nadenken. Die Misa moest worden gestraft, monddood worden gemaakt, vooraleer ze iemand van zijn nachtelijke bezoeken op de hoogte bracht. Zijn schoenen knerpten in de kraaknette gang. Het stoorde hem. Net zoals de portretten van zijn voorgangers die op hem neerkeken.”
De schrijfstijl van Vandromme is zowel poëtisch als toegankelijk. Hij weet complexe thema's als tijd, liefde, macht en dood op een heldere en boeiende manier te verwoorden. De beschrijvingen zijn zo levendig dat je je als lezer volledig onderdompelt in de verhaalwereld. De twee verhaallijnen vloeien naadloos in elkaar over en creëren een geheel dat groter is dan de som der delen.
“Constant ben ik aan het dagdromen. Het is mijn verdedigingsschild tegen alle verwarrende pijlen die op me worden afgevuurd. Door te fantaseren behoud ik vaste grond en houd ik de band met mijn ware aard levendig. Ik ben Italiaan, geboren en getogen in Lettopalena. Ik houd van bergen, tomatensauzen, olijven en rozemarijn. Niet van aardappelen, worst en appelmoes. Ik haat de Belgische kilte.”
Tot het einde toe weet Vandromme je te verrassen met onverwachte wendingen. Onder de spannende oppervlakte schuilt een filosofische reflectie op het leven, de dood en de betekenis van tijd.
De thema's die in 'Tussen de dagen' aan bod komen zijn universeel; ze zullen iedereen aanspreken.
'Tussen de dagen' is een meesterwerk wat je niet snel zult vergeten. Het is een boek dat je uitdaagt om na te denken over de grote vragen van het leven. Of je nu een liefhebber bent van historische romans, psychologische thrillers of filosofische werken, dit boek zal je zeker aanspreken. ‘Tussen de dagen’ is een absolute aanrader!
Luc Vandromme weet je met 'Tussen de dagen' te betoveren.
Deze roman is een indrukwekkende reis door tijd en ruimte, waarin verleden en heden op ingenieuze wijze met elkaar verweven worden. De auteur neemt je mee op een avontuur dat zowel intellectueel stimulerend als emotioneel ontroerend is.
Het boek bestaat uit twee parallelle verhaallijnen. Aan de ene kant volgen we in 2009 Mauro, een man die worstelt met een traumatische gebeurtenis uit zijn verleden. Aan de andere kant duiken we in de wereld van de 16e eeuw, waar wetenschappelijke ontdekkingen de gevestigde orde bedreigen. Op het eerste gezicht lijken deze verhalen niets met elkaar te maken te hebben, maar geleidelijk aan onthult Vandromme de subtiele verbanden tussen beide tijdperken.
“Hij liet de corpulente hulppriester in de gang achter en liep in de richting van de kapel. Daar kon hij rustig nadenken. Die Misa moest worden gestraft, monddood worden gemaakt, vooraleer ze iemand van zijn nachtelijke bezoeken op de hoogte bracht. Zijn schoenen knerpten in de kraaknette gang. Het stoorde hem. Net zoals de portretten van zijn voorgangers die op hem neerkeken.”
De schrijfstijl van Vandromme is zowel poëtisch als toegankelijk. Hij weet complexe thema's als tijd, liefde, macht en dood op een heldere en boeiende manier te verwoorden. De beschrijvingen zijn zo levendig dat je je als lezer volledig onderdompelt in de verhaalwereld. De twee verhaallijnen vloeien naadloos in elkaar over en creëren een geheel dat groter is dan de som der delen.
“Constant ben ik aan het dagdromen. Het is mijn verdedigingsschild tegen alle verwarrende pijlen die op me worden afgevuurd. Door te fantaseren behoud ik vaste grond en houd ik de band met mijn ware aard levendig. Ik ben Italiaan, geboren en getogen in Lettopalena. Ik houd van bergen, tomatensauzen, olijven en rozemarijn. Niet van aardappelen, worst en appelmoes. Ik haat de Belgische kilte.”
Tot het einde toe weet Vandromme je te verrassen met onverwachte wendingen. Onder de spannende oppervlakte schuilt een filosofische reflectie op het leven, de dood en de betekenis van tijd.
De thema's die in 'Tussen de dagen' aan bod komen zijn universeel; ze zullen iedereen aanspreken.
'Tussen de dagen' is een meesterwerk wat je niet snel zult vergeten. Het is een boek dat je uitdaagt om na te denken over de grote vragen van het leven. Of je nu een liefhebber bent van historische romans, psychologische thrillers of filosofische werken, dit boek zal je zeker aanspreken. ‘Tussen de dagen’ is een absolute aanrader!
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Mieke Schepens
Gesponsord
'Uniek aan Wondermond is de keuze van Goemans om een verwende, kortzichtige, mannelijke tiener als hoofdpersonage te nemen in een verhaal dat zo duidelijk stoelt op vrouwenstemmen en verborgen vrouwenleed.'
'Vanhauwaert weet een unieke literaire ervaring te creëren. De inhoud en vorm zijn zo met elkaar versmeed dat ze niet los van elkaar gezien kunnen worden,' zegt de vakjury over het debuut.
