Een dramatisch debuut

De auteur verzocht me zijn boek te lezen. Lees hieronder over mijn leeservaring.

Allereerst iets over de titel Van Scylla in Charybdis. Nieuwsgierig aagje als ik ben kan het nooit nalaten om de betekenis van iets op te zoeken. Deze uitdrukking was mij eerder niet bekend.
Zoals F.A. Stoett (1863-1936) het heeft uitgelegd in Nederlandsche spreekwoorden, uitdrukkingen en gezegden:
Van (de) Scylla in (de) Charybdis,
d.w.z. 'Van den eenen slechten toestand in den anderen; van de branding in den maalstroom. De Scylla en de Charybdis zijn gevaarlijke maalstroomen in de straat van Messina.'
Vertaald in: Van de regen in de drup. Dat is meteen waar het in dit verhaal over gaat.
Deze titel wordt later ook verklaard in het verhaal, maar dat kon ik nog niet weten toen ik met het lezen van deze roman begon.

Het verhaal en mijn mening:

Avignon, Frankrijk, 2022
Yann studeert geschiedenis aan de universiteit van Avignon als hij door zijn beste vriend op een avond meegelokt wordt naar een bijeenkomst van het rechtse front in het amfitheater van Orange.
Hij weet dan nog niet hoe zijn leven enorm zal gaan veranderen. Was tot dan toe alles nog helder en kon hij eerlijk zijn, dit neemt nu een wending die niet voorzien had kunnen worden.

Wanneer de Rooms-katholieke Kerk zich aansluit bij extreem-rechts om onder het mom van de vrijheid van meningsuiting en alles wat dierbaar is samen een front te vormen tegen de Islam, maar ook van alle andere geloofsovertuigingen. In Europa voert het fascisme de boventoon en iedereen die er anders over denkt, wordt gedwongen te zwijgen.

Het lijkt er op dat Yann steeds meer alleen komt te staan in hetgeen bij denkt en voelt. De meerderheid om hem heen, ook zijn vriend Simon hebben zich bij het rechtse front aangesloten.
Dan leert hij de mysterieuze Marine kennen, ze vraagt hem om mee te doen aan een tegenactie, die verschil zal kunnen maken. Yann denkt dat het inderdaad dé oplossing is voor alle problemen dat mensen weten dat niet iedereen het eens is met de huidige gang van zaken. Hij wil zich engageren. Maar dan raakt hij gevangen in een web van verzet, vendetta, liefde en verraad. Is dat erger dan waar hij tegen in opstand wil komen? Of lijkt het er toch te veel op?

Wat was nou erger…?? Raakte hij niet van de regen in de drup?

In de verschillende verhaallijnen drukt Tim Boon met dit verhaal de lezer nog eens met de neus op de feiten. Wat is jouw mening? Heb je goed over alles nagedacht of doe je gewoon mee omdat iedereen dat doet?
Er zijn enorm veel meelopers aan beide kanten. Het gaat steeds over mensen, dat mag niet vergeten worden maar mensen zijn soms net als schapen.

Naar mijn mening is Van Scylla in Charybdis een dramatisch debuut; dat belooft nog wat!