4½ van 5* Je voelt tijdens het lezen dat er iets niet klopt, maar wat dat precies is weet je niet...
In 'Vos - Het laatste weeshuis' neemt Elle van Rijn ons mee naar een meeslepend verhaal dat zich afspeelt in een weeshuis in de jaren '60, een tijd van grote veranderingen. Van Rijn weet de sfeer van die tijd prachtig te vangen en te verweven in het verhaal. De jonge Isabel, vol dromen en ambities, staat op de drempel van een nieuwe toekomst. Maar wanneer het verleden van het weeshuis zijn schaduw werpt, wordt haar leven op zijn kop gezet.
“Een nieuwe roffel in de lucht zorgt ervoor dat ik plotseling vertraag.
Het lijkt of de donderslag in mijn benen is geschoten, me verlamt. Er
brandt iets in mijn rug, als een vuurpijl. Negeer de pijn! Schreeuwt
mijn binnenste.
In gedachten ren ik door, nog vijf, vier meter, maar mijn lijf zakt
in elkaar. Mijn gezicht raakt te aarde, ik open mijn mond, er volgt
geen geluid.”
Van Rijn weet de lezer vanaf de eerste pagina te boeien met een intrigerend plot en levensechte personages. De sfeer in het weeshuis wordt prachtig beschreven, waardoor je je als lezer direct verbonden voelt met de bewoners.
Het verhaal gaat dieper dan alleen de spannende plot. Van Rijn onderzoekt thema's als identiteit, verlies en de zoektocht naar een thuis.
De personages zijn complex en gelaagd, waardoor je als lezer met hen meeleeft. Maar er zijn zoveel dingen waar je nog niet zeker van bent. Je voelt dat er iets niet klopt, maar wat dat precies is weet je niet. Is Maurits wel wie hij voorgeeft te zijn en is dat de reden van wat er allemaal gebeurt, of is Victoria de reden?
“Mijn viool is mijn weg naar de vrijheid, dat is altijd al zo geweest. Ik speel en speel, en ga zo op in de muziek dat ik in een andere wereld beland. Ik repeteer enkel nog gefocust op de weg naar het conservatorium, de weg naar studeren met gelijkgestemden. Ik laat me mijn toekomst niet afpakken, door niemand.”
Een absolute aanrader voor liefhebbers van historische romans en iedereen die geïnteresseerd is in verhalen over vriendschap, verlies en het vinden van je eigen plek in de wereld.
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Mieke Schepens
Gesponsord
Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?
Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.
Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.
Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.
Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.
Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!
Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!
Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.
Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.
De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.
Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.
Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.
Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.
De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!
De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?
Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.
Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.
Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu
Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?
Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.
Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur
