Een heftige maar betoverende hervertelling van een klassieker

Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.

In de betoverende wereld van Oz, lang voordat Dorothy en haar hond arriveerden, ontvouwt zich het verhaal van Elphaba, een meisje met een smaragdgroene huid in een land waar anders zijn als een vloek wordt beschouwd. Gregory Maguire neemt ons in 'Wicked' mee op een reis vol magie, verraad en de zoektocht naar identiteit.

Voorafgaand aan de proloog met als titel ‘Op de Gelebaksteenweg’ (The Yellow Brick Road) staat een kaart van Oz afgebeeld. Tijdens het lezen van deze proloog besef je al dat dit geen verhaal zal worden met woorden van liefde, maar meer met woorden van haat uitgesproken. Vooringenomenheid is een groot onderdeel van hetgeen je leest. Het begin is gemaakt…
Hierna volgen vijf delen.

Elphaba's ongewone uiterlijk maakt haar tot een buitenstaander in de magische samenleving van Oz. Maar ze is vastbesloten om haar eigen pad te vinden en te vechten voor degenen die anders zijn. Wanneer ze de geheimen van de machtige Tovenaar van Oz ontdekt, komt ze in opstand tegen zijn onderdrukkende regime. Zijn geheime dienst houdt iedereen in de gaten.

“Madame Morribel maakte Galinda onderdeel van haar campagne. Ze wisten het allebei. Galinda wilde haar zelfstandigheid niet zonder slag of stoot opgeven. Ze was echter nog maar zeventien, en slechts een paar uur daarvoor, in het hoofdgebouw, was ze zelf op vernederende wijze buitengesloten. Ze had geen idee wat madame Morribel tegen Elphaba zou kunnen hebben, behalve dan haar uiterlijk. Maar er was iets, dat was duidelijk. Wat zou het zijn? Ze voelde dat het op de een of andere manier verkeerd was.”

Maguire weeft een complex en angstaanjagend verhaal wat de lezer uitdaagt om de traditionele perceptie van goed en kwaad in twijfel te trekken. Elphaba is geen standaard dimensionale schurk, maar een intelligent en gepassioneerd personage met een diep gevoel voor rechtvaardigheid.

De auteur creëert een levendige wereld vol kleurrijke personages en betoverende scènes. De interactie tussen Elphaba en haar tegenstanders is geloofwaardig en emotioneel geladen. De lezer wordt meegenomen in een rollercoaster van emoties, van woede en verdriet tot liefde en compassie.

'Wicked' is een verhaal waaruit blijkt dat de auteur iets wilde maken over pure verdorvenheid en kwaadaardigheid, maar ook een diepgaande reflectie op thema's als acceptatie, discriminatie en de zoektocht naar identiteit. Het boek daagt de lezer uit om verder te kijken dan de oppervlakte en de complexiteit van de menselijke natuur te onderzoeken.

“In de ochtendbladen stond niets over de dood van madame Morribel. De Heks had een barstende hoofdpijn, en ze vond dat ze niet langer kon wachten. Vreck en zijn afgrijselijke vrienden zouden het gerucht verspreiden, of misschien ook niet. Er viel niets meer aan te doen.
Als de Tovenaar het maar hoort, zei de Heks tegen zichzelf. Wat zou ik graag in zijn bunker voor luistervink spelen als dat gebeurt. Laat hem maar denken dat ik haar vermoord heb. Laat dat het verhaal maar zijn.”

Kortom, 'Wicked' is een werk van Gregory Maguire wat de lezer van begin tot eind betovert door zijn slechtheid. Het is een absurd verhaal dat nog lang na het lezen blijft nazinderen en dat je zeker een tijd laat herinneren aan de haat en verdorvenheid waar je over gelezen hebt. Het is geen verhaal voor gevoelige zieltjes.
De auteur is hiermee geslaagd in zijn opzet om het slechte te laten zien.