Lezersrecensie
Een duistere en onthutsende thriller die lang blijft nazinderen
Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.
Inspecteur Tessa Vermeer en Sander Cap staan voor een raadsel wanneer ze geconfronteerd worden met een reeks schijnbare zelfmoorden. De slachtoffers blijken allen betrokken te zijn bij een gruwelijke misdaad die decennia eerder plaatsvond: de groepsverkrachting van een jong meisje tijdens een jeugdkamp in 1985.
Vijf van de daders werden in bescherming genomen, het waren: een politicus, een CEO, een bekend zakenadvocaat, een internationaal gerenommeerd architect en een mislukte personalityshow-host.
Ze komen stuk voor stuk uit een rijkeluismilieu.
Een onbekende zesde dader wist te vluchten; wie is hij?
“Vader en zoon kijken elkaar aan. Wat ze lezen in elkaars ogen durven ze niet hardop te zeggen. De schande zou te groot zijn. Voor allebei. Daarom zwijgen ze. Wat niet benoemd wordt, bestaat niet en over wat er niet bestaat, kan niet gesproken worden. Zwijgend maken ze elkaar kapot zonder dat er een druppel bloed vloeit.”
Tessa Vermeer en Sander Cap hebben ondertussen beiden hun eigen problemen wat voor een heleboel tweestrijd zorgt. Sander Cap behoort met zijn eenenvijftig jaar tot de oudere groep agenten en het gaat niet altijd zoals hij dat wil.
Na een proloog die zich afspeelt in 1985, waarin je leest over een man die een door hem aangereden hond vermoord heeft en het lichaam weggooit lees je verder in 2023. Daarna wisselen de hoofdstukken zich af tussen deze twee jaren.
Terwijl de lichamen zich opstapelen, dringt de overtuiging dat het om moord gaat zich steeds meer op bij Tessa. Haar onderzoek leidt haar naar een web van geheimen en leugens, waar de daders van destijds alles op alles zetten om hun verleden verborgen te houden.
Wie is de wreker van een misdaad die bijna veertig jaar geleden plaats vond, vraag ze zich af?
Morren slaagt erin om de spanning in het boek meesterlijk op te bouwen. De flashbacks naar de gebeurtenissen in 1985 brengen de gruwelijkheid van de misdaad tot leven en schetsen een beklemmend beeld van de impact die deze op het slachtoffer en haar omgeving heeft gehad.
“Ze moet Sander zo snel mogelijk spreken, zodat hij haar kan helpen om al de losse eindjes aan elkaar te knopen. Ze wil dat Sander haar laat zien dat de conclusie die ze trekt fout is, dat ze zaken met elkaar verbindt die niets met elkaar te maken hebben. Ze heeft dringend rust nodig.
Haar conclusie is dan ook te waanzinnig voor woorden. Een collega van meervoudige moord of betrokkenheid bij die moorden beschuldigen doe je niet zomaar.”
De karakters in ‘Zes’ zijn complex en goed uitgewerkt. Tessa Vermeer is een gedreven en intelligente inspecteur die vastbesloten is om voor gerechtigheid voor de slachtoffers te zorgen. De andere personages, waaronder de verdachten en het slachtoffer van de verkrachting, worstelen allemaal met hun eigen demonen en geheimen.
De plot zit vol met onverwachte wendingen en houdt de lezer tot het einde in zijn greep. De spanning wordt voortdurend opgevoerd door Morrens meeslepende schrijfstijl en zijn talent om psychologische spanning te creëren. In het laatste hoofdstuk vroeg ik me af of de genoemde persoon in dat hoofdstuk wel écht dood was ...
‘Zes’ is een duistere en onthutsende thriller die lang blijft nazinderen.
Inspecteur Tessa Vermeer en Sander Cap staan voor een raadsel wanneer ze geconfronteerd worden met een reeks schijnbare zelfmoorden. De slachtoffers blijken allen betrokken te zijn bij een gruwelijke misdaad die decennia eerder plaatsvond: de groepsverkrachting van een jong meisje tijdens een jeugdkamp in 1985.
Vijf van de daders werden in bescherming genomen, het waren: een politicus, een CEO, een bekend zakenadvocaat, een internationaal gerenommeerd architect en een mislukte personalityshow-host.
Ze komen stuk voor stuk uit een rijkeluismilieu.
Een onbekende zesde dader wist te vluchten; wie is hij?
“Vader en zoon kijken elkaar aan. Wat ze lezen in elkaars ogen durven ze niet hardop te zeggen. De schande zou te groot zijn. Voor allebei. Daarom zwijgen ze. Wat niet benoemd wordt, bestaat niet en over wat er niet bestaat, kan niet gesproken worden. Zwijgend maken ze elkaar kapot zonder dat er een druppel bloed vloeit.”
Tessa Vermeer en Sander Cap hebben ondertussen beiden hun eigen problemen wat voor een heleboel tweestrijd zorgt. Sander Cap behoort met zijn eenenvijftig jaar tot de oudere groep agenten en het gaat niet altijd zoals hij dat wil.
Na een proloog die zich afspeelt in 1985, waarin je leest over een man die een door hem aangereden hond vermoord heeft en het lichaam weggooit lees je verder in 2023. Daarna wisselen de hoofdstukken zich af tussen deze twee jaren.
Terwijl de lichamen zich opstapelen, dringt de overtuiging dat het om moord gaat zich steeds meer op bij Tessa. Haar onderzoek leidt haar naar een web van geheimen en leugens, waar de daders van destijds alles op alles zetten om hun verleden verborgen te houden.
Wie is de wreker van een misdaad die bijna veertig jaar geleden plaats vond, vraag ze zich af?
Morren slaagt erin om de spanning in het boek meesterlijk op te bouwen. De flashbacks naar de gebeurtenissen in 1985 brengen de gruwelijkheid van de misdaad tot leven en schetsen een beklemmend beeld van de impact die deze op het slachtoffer en haar omgeving heeft gehad.
“Ze moet Sander zo snel mogelijk spreken, zodat hij haar kan helpen om al de losse eindjes aan elkaar te knopen. Ze wil dat Sander haar laat zien dat de conclusie die ze trekt fout is, dat ze zaken met elkaar verbindt die niets met elkaar te maken hebben. Ze heeft dringend rust nodig.
Haar conclusie is dan ook te waanzinnig voor woorden. Een collega van meervoudige moord of betrokkenheid bij die moorden beschuldigen doe je niet zomaar.”
De karakters in ‘Zes’ zijn complex en goed uitgewerkt. Tessa Vermeer is een gedreven en intelligente inspecteur die vastbesloten is om voor gerechtigheid voor de slachtoffers te zorgen. De andere personages, waaronder de verdachten en het slachtoffer van de verkrachting, worstelen allemaal met hun eigen demonen en geheimen.
De plot zit vol met onverwachte wendingen en houdt de lezer tot het einde in zijn greep. De spanning wordt voortdurend opgevoerd door Morrens meeslepende schrijfstijl en zijn talent om psychologische spanning te creëren. In het laatste hoofdstuk vroeg ik me af of de genoemde persoon in dat hoofdstuk wel écht dood was ...
‘Zes’ is een duistere en onthutsende thriller die lang blijft nazinderen.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Mieke Schepens
Gesponsord
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder met zijn kenmerkende warmte, scherpzinnigheid en humor.
Een roman die bijna uit zijn voegen barst van emotie met een prachtige schrijfstijl en onvergetelijke personages, een verhaal dat je telkens weer zult willen herlezen.
Parijs 1942. Miri ontsnapt aan een razzia en komt terecht op het platteland. Op een nacht krijgt ze een gevaarlijke missie. Slaagt ze erin om zowel haar eigen leven als dat van anderen te redden?
