Een eigenzinnige benadering van een Randland

Wat mijn collega en gewezen medecursist aan de schrijversacademie in Berchem Paul Braamberg kenmerkt is zijn frisse, alternatieve benadering van literatuur.
Zo ook in 'Randland' dat niet het zoveelste reisverslag is, maar een gedurfde mix van de ervaringen van vier reizigers, elk met hun eigen specifieke interesses.
'Eensgezind, eensgealineaad - gezaamsterk.' Zo schrijven ze. 'Ieder in haar of zijn moerstaal' wat evolueert tot een soms grappige 'woordraarkeus' en het finaal onbelangrijk wordt wie aan het woord of de pen is.
De lezer ontdekt via promenades, bezoeken en autoritten een reusachtig land waarover we in het westen weinig afweten. Natuur en cultuur worden met respect voor land en bevolking beschreven. Bijzonder intrigerend is het 'voetsporentreden' van de door ons aan de Academie bestudeerde schrijver Bruno Schulz.
Dit boek, met zijn curieuze opmaak en vele foto's, is een gedenkteken dat schreeuwt om broederschap tussen alle volkeren.
In de eindnoot ontwaakt de reiziger wat katerig uit een mooie droom. Oekraïne is inmiddels een land in oorlog! Het verhaal ploft neer in de gitzwarte aarde van het Randland en geeft een voedingsbodem aan elke vredelievende lezer die schreeuwt: 'Laat die oorlog stoppen!'