Een heerlijke roman met vampiers en weerwolven

Misery Lark heeft haar voornaam niet mee en dat resulteert in het leven dat ze leidt. Als dochter van een van de machtigste vampiers, leeft ze niet bij hen, maar heeft ze haar onderkomen gezocht tussen de mensen. Daar heeft ze een heel leven opgebouwd, tot ze door haar vader wordt uitgehuwelijkt. Niet zomaar met iemand, maar met alfaweerwolf Lowe Moreland. Om een wapenstilstand tussen hun soorten te garanderen.
Lowe lijkt de naar van de weerwolven waar te maken, hij is onverschrokken en autoritair, maar daardoor laat Misery zich niet zomaar uit het veld slaan. Ze heeft namelijk zelf ook belang bij het gearrangeerde huwelijk. En om te krijgen wat ze wil is ze bereid om ver te gaan, heel ver.

Hoewel er genoeg boeken rondom vampiers en weerwolven zijn heeft Hazelwood toch net iets nieuws weten neer te zetten. Zo is het feit dat de twee soorten bestaan onder mensen bekend, maar is het niet gewoonlijk dat zij onder elkaar leven. Daarnaast hebben zowel de weerwolven als de vampiers regels en beperkingen waar ze zich aan en rekening mee moeten houden.
Misery heeft als vampier alleen de kennis tot haar beschikking over de weerwolven wat haar verteld is. En zo blijkt dat beide soorten weinig van de echte relevante informatie van de andere soort af weten. Door het trouwen leert Misery meer over hen en ook leert zij hen over haarzelf en haar soort. De uitwisseling en ontdekkingen die hierover plaatsvinden zijn goed omschreven en hoe meer je als lezer leert, hoe interessanter de wereld die Hazelwood heeft gecreëerd wordt.

Misery is een intrigerend personage. Ze is niet iemand met wie je je op alle vlakken snel zal kunnen identificeren, maar het is interessant om over haar te lezen. Ze heeft geen makkelijk leven gehad, jaren geleefd tussen de mensen en niet tussen haar soortgenoten. Daarnaast blijkt ze niet zonder reden naar het grondgebied van de vijand gegaan. Of haar beweegredenen in vervolg daarop allemaal even eerlijk en betrouwbaar zijn is niet helemaal duidelijk, maar daar kom je gaande weg wel achter.
Lowe is vooral in het begin even lastig te peilen. De antwoorden op de vragen van Misery zijn iet wat verwarrend, maar als oplettende lezer, weet je al snel dat er meer vanuit zijn kant speelt dan hij laat blijken en zeker meer dan Misery denkt te weten.

De schrijfstijl van Ali Hazelwood in Bride is erg pakkend. Hier en daar is het wat beschrijvend, maar het is nauwelijks langdradig te noemen. De afwisseling tussen gedachtegangen, dialogen en interessante gebeurtenissen ligt wel goed en maakt het prettig om te lezen.
Het hele verhaal is vanuit Misery’s perspectief geschreven, maar aan het begin van elk hoofdstuk staat een korte zin of alinea in cursief. Dit is telkens een stukje vanuit Lowe’s perspectief. Elke zin bevat wel enige informatie die van belang is of zelfs een passage die je als lezer de ogen echt doet openen. Op die manier weet je dat er vanuit zijn personage meer speelt dan waar Misery van op de hoogte is en dat maakt het interessant om erachter te komen hoe het allemaal nou precies in elkaar steekt.

In de tweede helft van het boek worden we zo nu en dan al verrast met enkele interessante informatie of zelfs een kleine plottwist. Iets wat hierin uitspringt is de manier waarop Misery en Lowe uiteindelijk samen zijn om hun gevoelens voor elkaar te uiten. Hierin is een onverwacht element toegevoegd wat het enerzijds interessant maakt, maar ook wel vreemd en ontzagwekkend over kan komen. De toevoeging is goed bedoeld, maar de uitwerking ervan is iets waar je de vinger wellicht niet helemaal op kan leggen. Meer daarover kan niet gezegd worden zonder spoilers, wat dat betreft zul je het boek zelf moeten lezen. Aan het eind volgen dan nog enkele goed overwogen en interessante plotwendingen.