Heftig, emotioneel maar hoopvol derde deel

Callahan Kane is de derde en laatste kleinzoon van voormalig CEO van het pretpark Dreamland die zijn erfenis nog binnen moet halen. Zijn opdracht: hij moet een zomer doorbrengen in het familiehuis aan het meer alvorens het te verkopen. En daar dient zich al het eerste probleem aan. Alana Castillo woont in het zomerhuis en laat dat nou net een ex-vriendin van hem zijn. Ze zijn twee jaar geleden op een pijnlijke manier uit elkaar gegaan.
Maar nu ze elkaar vaker zien, moeten ze een manier vinden om normaal met elkaar om te gaan. Ook als dit inhoudt dat Call meer tijd met haar door moet brengen. Dat is alleen niet het grootste probleem. Dat is namelijk dat de pijn die ze beiden nog voelen van hun breuk langzaam plaatsmaakt voor vernieuwde gevoelens voor elkaar. Ze hebben beide nog geheimen voor elkaar, maar kunnen ze zich daaroverheen zetten voor een laatste kans samen?

Nadat je Rowan en Declan hebt leren kennen en erachter bent gekomen hoe zij de relatie met de vrouw van wie ze houden in stand hebben weten te houden, is het geen verrassing dat dit bij Call ook zal gebeuren. Maar hoe dat precies gebeurt…? De relatie tussen de drie broers is nooit goed geweest, maar er hebben stappen in de juiste richting plaatsgevonden. In dit deel duurt dat overigens even. In het begin is er namelijk vooral veel plek voor Call en Alana. Ze brengen steeds wat meer tijd met elkaar door. En langzaamaan wordt duidelijk dat ze nu twee jaar later volwassener zijn geworden en eigenlijk toch wel een geschikt koppel zijn, ondanks beider gebreken.

Een van de belangrijkste onderwerpen in het boek is verslaving. Alana heeft mensen in haar omgeving met een verslaving en de impact die dit heeft op iemand in de buurt wordt goed weergeven door haar personage. Call daarentegen is zelf iemand met een verslaving en het feit dat je over de moeilijkste momenten in zijn leven leest is best wel heftig, voor sommigen misschien zelfs confronterend. Een verslaving is niet niks en dat brengt de auteur goed over. Toch zijn de reacties van mensen uit Calls omgeving soms best wel hard en negatief. Alsof hij zelf de verslaving is en niet een mens dat ten onder gaat aan een verslaving. De (on)zichtbare grens hiertussen wordt goed duidelijk gemaakt.

Het enige nadeel aan dit derde deel is dat het pretpark hierin veruit het minst aan bod komt. Juist die setting maakte heel de serie ontzettend origineel en voor mij nóg aantrekkelijker om het te lezen. Gelukkig besluit de auteur er wel een belangrijk moment in te laten plaatsvinden, maar verder krijg je er niet veel van te zien. Het gemis is er in het begin wat en na het moment dat ze er zijn geweest, maar daarna wordt de focus van het verhaal verlegd en is het lang niet meer het belangrijkste of interessantste onderdeel.


Zonder verder te veel te spoileren is een ander belangrijk element familie en vriendschap. Call ontwikkelt onbedoeld en een beetje onbewust een vriendschap die later in het verhaal een van de belangrijkste in zijn leven wordt. Iets wat hij zelf en anderen niet echt van hem hadden verwacht. Hij verbaast zichzelf hiermee, maar ook vooral Alana. De lagen van realistische problematieken en zowel alledaagse als minder voorkomende gebeurtenissen maken dit verhaal erg sterk. Zowel Call als Alana maken een grote groei door in dit boek en daar gaat uiteindelijk ook best wel wat tijd overheen. Vandaar dat het misschien ook het dikste boek uit de serie is.

De laatste kans is een heftig, emotioneel maar hoopvol laatste deel uit de Dreamland Miljardairs serie.