Lezersrecensie
Uniek en eigentijds YA-verhaal
In een wereld zoals wij hem kennen, zijn de mensen niet de enige bewoners. De Luministen zorgen ervoor dat de mensheid liefde, moed, vreugde, creativiteit, kennis, wijsheid en vrijheid kunnen beleven. Maar wat als één van deze dreigt uit te sterven?
Dana woont met haar oma in Frankrijk. Op school is ze een buitenbeetje; ze is regelmatig ziek, maar de oorzaak ervan is nog onbekend. Wanneer een onbekende man haar op school opzoekt en haar vertelt dat haar oma dood is, staat haar leven ineens op zijn kop. Maar dat is nog niet alles, Dana blijkt een Luminist te zijn, net als haar oma was. Ze is een wezen dat mensen een ziel geeft. Hun tegenstanders, de Achromanten – mensen zonder ziel – hebben het nu op Dana gemunt. Samen met Aurelius reist ze de wereld rond, op zoek naar een veilig onderkomen en een manier om zich voor te bereiden op de drie proeven om haar krachten te kunnen gaan uitoefenen. Daar leert ze Kali, Ravi en Matt kennen. Samen met Kali bereidt ze zich voor op de levensgevaarlijke tocht naar de Stad der Wolken. Maar als de weersomstandigheden en haar gebrek aan kennis en training haar niet fataal worden, dan is het misschien degene die er alles aan probeert te doen om haar te zien falen. Maar wie?
De introductie naar de wereld van de Luministen en Achromanten gaat geleidelijk en op een interessante manier. Na het proloog vanuit het perspectief van Dana’s oma, wordt Dana meegesleurd in allerlei onbekende termen en ontwikkelingen. Voor de lezer verloopt deze onderdompeling wat geleidelijker doordat er genoeg aandacht wordt besteed aan omgevingsfactoren en de veranderingen die plaatsvinden.
Als snel wordt duidelijk dat er aandacht wordt besteed aan diversiteit. De Luministen zijn opgedeeld in verschillende kleuren, waarbij elke kleur een menselijke behoefte representeert. Het lijken allemaal een soort (sub)culturen, waarin de kledingstijl, haardracht, overtuigingen en gebruiken van elkaar verschillen.
Ook op gebied van persoonlijke ontwikkelingen is sprake van diversiteit. Zo hebben de verschillende personages verschillende belangen en overtuigingen maar respecteren ze elkaars keuzes zoveel mogelijk. Wel blijven de onderlinge ontwikkelingen tussen Dana, Kali, Ravi en Matt een beetje oppervlakkig in dit deel. Het zal waarschijnlijk in een volgend deel verder uitgediept kunnen worden, maar ondanks dat er bepaalde aantrekkingskrachten beschreven worden, worden ze niet genoeg uitgediept om het echt een naam te kunnen geven.
Het magische onderdeel is interessant en heeft potentie. Het ligt er niet te dik bovenop maar had naar mijn idee wat verder uitgediept kunnen worden. Zo blijft de rol van de Bron nog vrij mysterieus. De verschillen tussen de Luministen en de normale mensen niet verbijsterend groot, op het magische aspect na. Ze hebben zo ongeveer dezelfde behoeftes, maken dezelfde soort veranderingen door in hun leven. Het moment waarop Dana haar krachten tot haar beschikking krijgt is uiteindelijk maar vrij kort. Waardoor de mogelijkheden en veranderingen die plaats hebben gevonden nu nog weinig aan bod komen.
De schrijfstijl van Flora Pennartz is erg prettig. Het woordgebruik is dusdanig vormgegeven dat het goed wegleest en niet te ingewikkeld raakt. De korte en afwisselende hoofdstukken helpen ook bij de leesbaarheid van het verhaal. Wel zit er een soort literaire ondertoon in, waardoor het verhaal soms niet helemaal aanvoelt als YA/Fantasy. Hierin onderscheidt het zich juist van ander werk, dus kan het eerder als een positief dan een negatief punt gezien worden. Pennartz verweeft ook kleine stukjes historie in het geheel. Dana en de andere personages reizen naar verschillende plekken in de wereld, die dan kort maar met genoeg details beschreven worden. Monumenten en gebouwen zoals wij die kennen bekleden een onmisbare rol in dit verhaal maar krijgen ineens een andere betekenis. Ook maakt ze lezers op een subtiele maar regelmatig terugkerende manier attent op klimaatverandering en de gevolgen ervan.
Een ander sterk onderdeel van het verhaal is de manier waarop de personages tot leven komen. Vooral de gedachtegangen van Dana zijn erg herkenbaar, zeker voor jongeren van haar leeftijd. Verder waren er ook interessante secundaire personages. Aurelius en Lucia, die vroeger een relatie hebben gehad, worden goed uitgewerkt. Hun onderlinge band die door de jaren heen is veranderd komt erg realistisch over. Dit komt mede doordat er zo nu en dan hoofdstukken vanuit hun perspectief worden beschreven. Hierdoor leer je hen nog beter kennen. Hun gedeelde verleden wordt ook steeds wat verder uitgediept en speelt later in het verhaal ook een belangrijkere rol. Pennartz sluit het verhaal af vol met actie op een spannende maar verontrustende manier. Hierdoor raak je gelijk benieuwd naar het vervolg.
De Stad der Wolken, het eerste deel in De kleuren van de ziel, voelt als een uniek en eigentijds YA-verhaal waarin persoonlijke ontwikkelingen en diversiteit centraal staan. Dit debuut van Flora Penntarz smaakt naar meer!
Dana woont met haar oma in Frankrijk. Op school is ze een buitenbeetje; ze is regelmatig ziek, maar de oorzaak ervan is nog onbekend. Wanneer een onbekende man haar op school opzoekt en haar vertelt dat haar oma dood is, staat haar leven ineens op zijn kop. Maar dat is nog niet alles, Dana blijkt een Luminist te zijn, net als haar oma was. Ze is een wezen dat mensen een ziel geeft. Hun tegenstanders, de Achromanten – mensen zonder ziel – hebben het nu op Dana gemunt. Samen met Aurelius reist ze de wereld rond, op zoek naar een veilig onderkomen en een manier om zich voor te bereiden op de drie proeven om haar krachten te kunnen gaan uitoefenen. Daar leert ze Kali, Ravi en Matt kennen. Samen met Kali bereidt ze zich voor op de levensgevaarlijke tocht naar de Stad der Wolken. Maar als de weersomstandigheden en haar gebrek aan kennis en training haar niet fataal worden, dan is het misschien degene die er alles aan probeert te doen om haar te zien falen. Maar wie?
De introductie naar de wereld van de Luministen en Achromanten gaat geleidelijk en op een interessante manier. Na het proloog vanuit het perspectief van Dana’s oma, wordt Dana meegesleurd in allerlei onbekende termen en ontwikkelingen. Voor de lezer verloopt deze onderdompeling wat geleidelijker doordat er genoeg aandacht wordt besteed aan omgevingsfactoren en de veranderingen die plaatsvinden.
Als snel wordt duidelijk dat er aandacht wordt besteed aan diversiteit. De Luministen zijn opgedeeld in verschillende kleuren, waarbij elke kleur een menselijke behoefte representeert. Het lijken allemaal een soort (sub)culturen, waarin de kledingstijl, haardracht, overtuigingen en gebruiken van elkaar verschillen.
Ook op gebied van persoonlijke ontwikkelingen is sprake van diversiteit. Zo hebben de verschillende personages verschillende belangen en overtuigingen maar respecteren ze elkaars keuzes zoveel mogelijk. Wel blijven de onderlinge ontwikkelingen tussen Dana, Kali, Ravi en Matt een beetje oppervlakkig in dit deel. Het zal waarschijnlijk in een volgend deel verder uitgediept kunnen worden, maar ondanks dat er bepaalde aantrekkingskrachten beschreven worden, worden ze niet genoeg uitgediept om het echt een naam te kunnen geven.
Het magische onderdeel is interessant en heeft potentie. Het ligt er niet te dik bovenop maar had naar mijn idee wat verder uitgediept kunnen worden. Zo blijft de rol van de Bron nog vrij mysterieus. De verschillen tussen de Luministen en de normale mensen niet verbijsterend groot, op het magische aspect na. Ze hebben zo ongeveer dezelfde behoeftes, maken dezelfde soort veranderingen door in hun leven. Het moment waarop Dana haar krachten tot haar beschikking krijgt is uiteindelijk maar vrij kort. Waardoor de mogelijkheden en veranderingen die plaats hebben gevonden nu nog weinig aan bod komen.
De schrijfstijl van Flora Pennartz is erg prettig. Het woordgebruik is dusdanig vormgegeven dat het goed wegleest en niet te ingewikkeld raakt. De korte en afwisselende hoofdstukken helpen ook bij de leesbaarheid van het verhaal. Wel zit er een soort literaire ondertoon in, waardoor het verhaal soms niet helemaal aanvoelt als YA/Fantasy. Hierin onderscheidt het zich juist van ander werk, dus kan het eerder als een positief dan een negatief punt gezien worden. Pennartz verweeft ook kleine stukjes historie in het geheel. Dana en de andere personages reizen naar verschillende plekken in de wereld, die dan kort maar met genoeg details beschreven worden. Monumenten en gebouwen zoals wij die kennen bekleden een onmisbare rol in dit verhaal maar krijgen ineens een andere betekenis. Ook maakt ze lezers op een subtiele maar regelmatig terugkerende manier attent op klimaatverandering en de gevolgen ervan.
Een ander sterk onderdeel van het verhaal is de manier waarop de personages tot leven komen. Vooral de gedachtegangen van Dana zijn erg herkenbaar, zeker voor jongeren van haar leeftijd. Verder waren er ook interessante secundaire personages. Aurelius en Lucia, die vroeger een relatie hebben gehad, worden goed uitgewerkt. Hun onderlinge band die door de jaren heen is veranderd komt erg realistisch over. Dit komt mede doordat er zo nu en dan hoofdstukken vanuit hun perspectief worden beschreven. Hierdoor leer je hen nog beter kennen. Hun gedeelde verleden wordt ook steeds wat verder uitgediept en speelt later in het verhaal ook een belangrijkere rol. Pennartz sluit het verhaal af vol met actie op een spannende maar verontrustende manier. Hierdoor raak je gelijk benieuwd naar het vervolg.
De Stad der Wolken, het eerste deel in De kleuren van de ziel, voelt als een uniek en eigentijds YA-verhaal waarin persoonlijke ontwikkelingen en diversiteit centraal staan. Dit debuut van Flora Penntarz smaakt naar meer!
1
Reageer op deze recensie