Een mooi kunstzinnig verhaal

Hoewel er in de beschrijving van het boek gehint wordt dat het hoofdpersonage Vita een soort eeuwig leven leidt, lijkt dat er in het begin van het verhaal niet helemaal op. Het gaat voornamelijk over haar werk en de vrouw met een vorm van dementie die ze dagelijks spreekt. Daarnaast is er Ben, die ongeneselijk ziek blijkt te zijn en in een opwelling in Londen terecht komt. Zo ontmoeten de twee elkaar en dat het begin van een bijzonder verhaal. Want stukje bij beetje leer je Vita beter kennen en kom je erachter hoe het kan dat zij al zo lang leeft en waar ze in het leven nog naar op zoek is.

In het werk van Vita komt veel kunst kijken, deze worden mooi en aandachtig beschreven, maar niet te gedetailleerd. Er is ruimte voor eigen invulling waar dat mogelijk is, andere bekende stukken hebben naast hun titel nauwelijks verdere uitleg nodig. Wanneer hun paden blijven kruisen en ze samen op een ontdekkingstocht naar het verhaal achter een bepaald kunstwerk gaan, groeien ze verder naar elkaar toe en hoewel er behoorlijk wat hoofdstukken voorbij gaan, gebeurt er niet altijd verbijsterend veel. Het verhaal heeft pieken en dalen, een fijne afwisseling.

Hoe verder het plot zich ontwikkelt, hoe nieuwsgieriger je raakt of ze achter de waarheid achter het kunstwerk komen of niet. Ergens verwacht je nog een plot twist of meer achtergrond informatie over al die jaren dat Vita heeft geleefd, maar dat blijft uiteindelijk een beetje uit. Maar dat wil niet zeggen dat de uiteindelijke ontknoping tegenvalt. Het is enerzijds verrassend, maar tegelijkertijd ietwat voorspelbaar omdat je je anders afvraagt hoe het verhaal anders verder zou gaan. Of dat er misschien nog een vervolg zou komen.

Een eeuwigheid met jou is wat dat betreft een versimpelde versie van Het onzichtbare leven van Addie Larue. Het is eigenlijk niet heel verstandig om deze boeken naast elkaar te leggen en met elkaar te vergelijken, ook al hebben ze overlappende onderwerpen.