Prima feelgood met slowburn romance

Na Falling for the royal guard is er nu het tweede losstaande boek van Megan Clawson. Dit keer wordt het verhaal van Daisy en Teddy verteld. Daisy wordt neergezet als zo’n typisch nerdachtige type dat aan larpen doet en drukke sociale gelegenheden zoveel mogelijk uit de weg gaat. Ze is een interessant personage, want ondanks haar tekortkomingen en dat ze niet precies weet wie ze is, ontpopt ze zich langzaam tot een sterk en zelfverzekerd persoon.

Maar even terug naar het begin. Het leven dat Daisy tegemoet gaat tijdens het vakantiebaantje bij de Tower of London voelt enerzijds sprookjesachtig aan. Wie wil nou niet zo’n vakantiebaantje hebben? Daarnaast blijkt Daisy niet de enige eigenaardige persoon te zijn. En terwijl ze steeds meer mensen beter leert kennen, overwint ze langzaam enkele angsten.

Theordore ‘Teddy’ Fairfax wekt allerlei verschillende gevoelens bij Daisy op. Hoewel ze veel van die gevoelens onderdrukt of uit de weg gaat, blijkt toch dat er sprake is van een bepaalde aantrekkingskracht. Hoewel ze door omstandigheden hem als aartsvijand begint te zien, spreken sommige acties dat tegen.

Er is in dit boek echt sprake van een slow burn romance, ondanks de titel van het boek die iets anders zou kunnen suggereren. Teddy geeft herhaaldelijk gemixte signalen af wat Daisy en ons als lezers in de war brengt. Doordat Teddy Daisy ook in de weg staat om haar werk goed uit te voeren, begint ze hem uit de weg te gaan. Hierbij komt het stukje enemies-to-lovers ook wel even naar voren. Verder is de schrijfstijl prettig, soms wat uitgebreider dan wellicht had gehoeven.

De uiteindelijke groeit die Daisy doormaakt is erg realistisch, want ondanks de angsten die ze heeft, probeert ze verschillende dingen uit. Hier ontstaat een hoopvol gevoel en hoewel je weet dat het verhaal goed gaat aflopen, is het de vraag hoe dit precies gebeurt. Hier heeft de auteur een leuke draai aan gegeven om verschillende problematieken in een vlot en aangenaam einde te verwerken.