Romantiek in het echte leven
De Duitse Sarah Sprinz begon op haar veertiende met het schrijven van fanfictie. Dertien jaar later heeft ze drie series en enkele standalones op haar naam staan. Midzomerspel, vertaald door Amber Peters en Sylvia Wevers, is het los te lezen vervolg op Middernachtsfeest.
'Het romantische maar realistische verhaal over twee levensechte personages met al hun krachten en gebreken.' – recensent Minca
Charles en Victoria zijn al ruim zes jaar bevriend. Wat ze niet van elkaar weten, is dat ze gevoelens voor elkaar hebben waar ze niet naar durven te handelen. Ze zijn bang dat hun vriendschap eraan onderdoor gaat. Ondanks Victoria’s gevoelens date ze Valentine, maar diep van binnen weet ze dat hij niet de ware is. Dan wordt Charles uitgekozen om de hoofdrol op zich te nemen in de toneelgroep van school voor Romeo en Julia. Victoria zit in de scriptgroep om de bijbehorende dialogen te schrijven. Charles brengt door zijn rol veel tijd met Eleanor door, wat Victoria moeilijk vindt. Het liefst zou zij Eleanors plaats in willen nemen. Kan ze haar jaloezie de baas blijven en professioneel omgaan met de situatie?
De school en omgeving waarin het verhaal zich afspeelt zijn vrij simpel. Dunbridge Academy ken je wellicht al door Henry en Emma uit Middernachtsfeest, dus wat dat betreft is er weinig nieuws om kennis mee te maken. Wat wel uitvergroot wordt, is het stuk rondom het toneelspel. Charles en Victoria zijn daar op een toegewijde manier bij betrokken, waardoor daar veel aandacht naar uit gaat. De focus ligt vooral op een van de krachtigste elementen uit de boeken van Sprinz; de manier waarop zij personages tot leven laat komen. Dat blijkt in dit deel namelijk opnieuw het geval te zijn. Ze weet hen interessant te maken, met verschillende karaktertrekken. Ieder vecht zijn eigen strijd, heeft zijn eigen tekortkomingen en maakt een eigen groei door. En dat maakt dat de personages levensecht overkomen.
Neem bijvoorbeeld Charles. Hij lijkt in sommige opzichten een stuk volwassener dan de andere jongens. Gaande het verhaal blijkt overigens dat het hem op sommige vlakken ook nog ontbreekt in (zelf)kennis. Deze tekortkomingen maken dat Charles een realistisch en tastbaar personage wordt. Hij is gevoelig, geen stoere badboy. Hij probeert juist zoveel mogelijk rekening te houden met de mensen in zijn omgeving. Dit lukt uiteraard niet altijd; hij gaat zelfs meermaals de mist in. Door enkele gesprekken met Henry, het hoofdpersonage uit het eerste deel, leert hij met vallen en opstaan steeds meer bij en komt hij er gaandeweg wel.
'Ik weet dat hij geen mysterieuze alfaman-rugbyaanvoerder is, maar geloof me, je hebt liever iemand die je behandelt zoals je verdient. En dat doet hij.'
Victoria’s personage blinkt juist uit in haar gevoelens. Die worden dusdanig goed uitgewerkt dat ze heel begrijpelijk overkomen. Ze vertoont regelmatig jaloezie en neemt daardoor ook een aantal ondoordachte beslissingen. Meestal beseft ze dan zelf dat ze een fout heeft gemaakt. Meermaals is er toch sprake van een gebrek aan communicatie tussen haar, Charles en/of haar vrienden. Verder maakt ze een mooie groei door, gezien het feit dat ze aan het begin van het verhaal zichzelf wegcijfert om met een jongen samen te zijn en zich op den duur in een toxische relatie bevindt. Hier zelfstandig uitkomen blijkt best wel moeilijk te zijn, zeker op deze leeftijd. Deze persoonlijke strijd mengt en verwoordt Sprinz op een krachtige en begrijpelijke wijze in het leven van deze leerlingen.
Naast zelfontplooiing zijn de andere belangrijkste onderwerpen vriendschap en liefde. Naast de hechte vriendengroep, ligt de focus altijd het meest op Charles en Victoria. Ze kennen elkaar al jaren en hebben inmiddels sterkere gevoelens voor elkaar. De hoofdpersonages zijn jong, nog maar net achttien en daardoor wordt de focus ook wel eens gelegd op een aantal eerste keren. De auteur weet dit realistisch te beschrijven en niet te veel te romantiseren. Ze laat zien dat sommige dingen niet altijd gaan zoals gehoopt, maar dat dat ook oké kan zijn. Er komt ook een stukje feminisme aan bod in het meer hedendaagse toneelstuk van Romeo en Julia en de kledingvoorschriften en regels van school.
Wanneer er zich verschillende ontwikkelingen hebben voorgedaan en de hoofdpersonages hun belangrijkste groei hebben laten zien, wordt het verhaal met een onverwachte en intense plotwending afgesloten. Midzomerspel vertelt het romantische maar realistische verhaal over twee levensechte personages met al hun krachten en gebreken. Er werd eerder al zo nu en dan gehint naar het personage dat in deel drie de hoofdrol zal krijgen en aan het eind wordt dit bevestigd. Dat vervolg is zeker iets om naar uit te kijken.
Wil jij ook meer en leuker lezen? Lees dan dit boek voor de Hebban Reading Challenge van 2024!
Vink er bijvoorbeeld de volgende checklistcategorieën mee af: 'Lees een zoet boek' en 'Lees een jong boek'. Meedoen kan via Hebban.nl/challenge.
Reageer op deze recensie