Lezersrecensie
Traag maar interessant en prachtige worldbuilding
Lorenzo Scaasi is een getalenteerde kunstenaar die verscheurd wordt tussen plicht en verlangen. Hij ontdekt een mysterieuze doos in het atelier van zijn familie: een masker dat ooit eigendom was van Leonardo da Vinci en dat hem buitengewone vaardigheden verleent. Zijn nieuw ontdekte talent levert hem een opdracht op van de rijke Marco Contarini, die Lorenzo inhuurt als schilder. Zo ontmoet hij de betoverende Artemisia Contarini, gevangen in een ongelukkig huwelijk. Terwijl geheimen zich ontrafelen moet Lorenzo door een web van mysterie en verlangen navigeren. Maar welke prijs betaal je voor de gaven van da Vinci's talenten?
Het eerste dat opvalt aan dit verhaal is de geweldige en meeslepende sfeer die Arents heeft weten te creëren in dit boek. Het speelt zich af in Italië een aantal eeuwen geleden. Marco Contarini heeft toen daadwerkelijk bestaan en net als bij haar vorige boek, De geest van Versailles, dat zich in Frankrijk afspeelde, merk je dat ze zich goed verdiept heeft in de wereld hoe die toen was. De namen van de personages, hun taalgebruik, de omgevingsfactoren en kledingdracht, zowat alle details die aan bod komen kloppen. Een extra bijkomstigheid is het masker dat de drager van buitengewone vaardigheden voorziet. Dit vleugje magie geeft het geheel weer net even een andere draai, waardoor het wel een historische roman blijft, maar net wat meer is dan alleen dat.
Lorenzo is in het begin van het verhaal een vrij timide en soms wat onzeker personage. Maar door de vondst van het da Vinci masker, begint hij langzaam te veranderen. Dit gebeurt op een geleidelijke en realistische manier. Tijdens het lezen heb je het niet altijd helemaal door, maar op den duur maakt Lorenzo beslissingen en doet hij dingen die je best wel versteld doen staan.
Naast de hoofdstukken die vanuit Lorenzo’s perspectief zijn geschreven, komt Artemisia ook aan het woord. Zij raakt zelf niet geleidelijk aan beïnvloed door een of ander masker, maar toch weet dit personage je als lezer soms ook nog de verrassen. Ze wordt verscheurd tussen Marco, haar man en haar opbloeiende verlangen richting de kunstenaar. Maar haar beslissingen neemt ze niet altijd vanuit haar hoofd of haar hart, ze wordt ook beïnvloed door alle gebeurtenissen om haar heen.
Wat de verhaallijn betreft, die is niet enorm verbluffend, maar interessant genoeg om je aandacht erbij te houden. Zo nu en dan gebeuren er enkele verrassende dingen waardoor je weer helemaal in het verhaal getrokken wordt. Tussendoor volgen er dan enkele rustigere passages waardoor het verhaal in tempo weer wat afneemt. Maar al met al is de verdeling hiervan prima. Vooral aan het eind van het boek wil je zo veel mogelijk blijven lezen zodat je erachter kunt komen hoe het geheel afloopt. Ook daarin is weer te merken dat de auteur zich verdiept heeft in de geschiedenis terwijl ze niet vergeet om de lezer bij de les te houden.
The Painter’s Muse is een historische roman die zich langzaam ontvouwt met interessante personages, een prachtig uitgewerkte wereld en een vleugje magie.
Het eerste dat opvalt aan dit verhaal is de geweldige en meeslepende sfeer die Arents heeft weten te creëren in dit boek. Het speelt zich af in Italië een aantal eeuwen geleden. Marco Contarini heeft toen daadwerkelijk bestaan en net als bij haar vorige boek, De geest van Versailles, dat zich in Frankrijk afspeelde, merk je dat ze zich goed verdiept heeft in de wereld hoe die toen was. De namen van de personages, hun taalgebruik, de omgevingsfactoren en kledingdracht, zowat alle details die aan bod komen kloppen. Een extra bijkomstigheid is het masker dat de drager van buitengewone vaardigheden voorziet. Dit vleugje magie geeft het geheel weer net even een andere draai, waardoor het wel een historische roman blijft, maar net wat meer is dan alleen dat.
Lorenzo is in het begin van het verhaal een vrij timide en soms wat onzeker personage. Maar door de vondst van het da Vinci masker, begint hij langzaam te veranderen. Dit gebeurt op een geleidelijke en realistische manier. Tijdens het lezen heb je het niet altijd helemaal door, maar op den duur maakt Lorenzo beslissingen en doet hij dingen die je best wel versteld doen staan.
Naast de hoofdstukken die vanuit Lorenzo’s perspectief zijn geschreven, komt Artemisia ook aan het woord. Zij raakt zelf niet geleidelijk aan beïnvloed door een of ander masker, maar toch weet dit personage je als lezer soms ook nog de verrassen. Ze wordt verscheurd tussen Marco, haar man en haar opbloeiende verlangen richting de kunstenaar. Maar haar beslissingen neemt ze niet altijd vanuit haar hoofd of haar hart, ze wordt ook beïnvloed door alle gebeurtenissen om haar heen.
Wat de verhaallijn betreft, die is niet enorm verbluffend, maar interessant genoeg om je aandacht erbij te houden. Zo nu en dan gebeuren er enkele verrassende dingen waardoor je weer helemaal in het verhaal getrokken wordt. Tussendoor volgen er dan enkele rustigere passages waardoor het verhaal in tempo weer wat afneemt. Maar al met al is de verdeling hiervan prima. Vooral aan het eind van het boek wil je zo veel mogelijk blijven lezen zodat je erachter kunt komen hoe het geheel afloopt. Ook daarin is weer te merken dat de auteur zich verdiept heeft in de geschiedenis terwijl ze niet vergeet om de lezer bij de les te houden.
The Painter’s Muse is een historische roman die zich langzaam ontvouwt met interessante personages, een prachtig uitgewerkte wereld en een vleugje magie.
1
Reageer op deze recensie