Lezersrecensie
Zoetsappige YA over mentale gezondheid en liefde
Vinuesa is een Spaanse auteur, scenarioschrijver en psycholoog. Ze reisde de halve wereld rond en woonde onder andere in Frankrijk, Griekenland en Amerika. In haar werk staan culturele verschillen en persoonlijke ontwikkeling centraal. Vinuesa debuteerde in 2023 met haar YA debuut See you on Venus dat al snel verfilmd werd op Prime Video. Haar debuut verscheen in meer dan twaalf talen. See you on Venus werd vertaald door Tessa van Dooren en Marjolijn Huiberts bij uitgeverij Van Goor.
De zeventienjarige Mia is vastbesloten om haar biologische moeder te vinden voordat haar hart ermee ophoudt. Ze heeft een ernstige hartafwijking, maar wil ondanks haar ziekte samen met haar beste vriend Noah naar Spanje, het vaderland van haar moeder. Als Noah plotseling overlijdt en haar hartconditie verslechtert, moet Mia snel op zoek naar een andere reisgenoot. Ze neemt de sombere Kyle mee op sleeptouw die na het auto-ongeluk van zijn beste vriend verscheurd is door schuldgevoel. Hij is wanhopig en wil ontsnappen aan dit leven. Weten ze op tijd Mia’s moeder te vinden? En lukt het Kyle om zijn schuldgevoelens een plek te geven?
In See you on Venus komen heftige thema’s voor die naar je keel grijpen. Mia en Kyle worstelen allebei op hun eigen manier met eenzaamheid. Doordat de schrijfster zowel Mia als Kyle vanuit hun perspectief het verhaal laat vertellen in de ik-persoon, krijg je als lezer inzicht in hun gedachten en gevoelens en voel je hoe alleen ze zijn. Zo zegt Kyle over Mia tijdens hun reis:
“Ze ziet er zo breekbaar uit, zo eenzaam. Ik zie haar gezicht in de spiegel. Haar ogen worden vochtig: ze vecht tegen tranen die ze al haar hele leven opkropt, als een dam die op breken staat. Haar tengere lichaam lijkt wel een mijnenveld waar iemand jaar in, jaar uit het ene na het andere explosief heeft aangelegd.” (p. 81).
Mia leidt niet bepaald een normaal puberleven. Ze woont in een pleeggezin waar ze niet de liefde krijgt die ze als kind verdient. Ze hunkert naar liefde. Haar pleegouders - de Rothwells - doen hun naam als onaardige mensen eer aan. Door haar hartritmestoornis ligt ze vaak in het ziekenhuis.
Kyle kampt met mentale problemen en schuldgevoelens. Waar hij voorheen als feestbeest door het leven ging, heeft hij nu zwaarmoedige gedachten die niet voor iedere lezer geschikt zijn om geconfronteerd mee te worden. Hij is suïcidaal en heeft duidelijk een trauma en depressie overgehouden aan het auto-ongeluk. Hij worstelt met de liefde voor zichzelf. Soms wordt het verhaal daardoor wat te zwaar en bij enkele heftige passages moet je wel even slikken. Een duidelijke trigger-warning vooraf was hier zeker op zijn plek geweest.
Het boek heeft een hoog verteltempo. In tien dagen tijd bezoeken Mia en Kyle heel wat Spaanse moeders en steden, waaronder Madrid, Granada, Alcazar de San Juan en La Mancha. Het verhaal speelt zich voornamelijk ‘on the road’ af in hun fleurig gehuurde hippiebusje. De schrijfster besteedt veel aandacht aan de dynamiek tussen Kyle en Mia in het busje, die steeds dichter naar elkaar toe groeien. Door die focus op de dynamiek mis je soms als lezer wel het gevoel dat je je in Spanje waant. In korte dagboekfragmenten vertelt Mia over de rondreis waardoor het tempo ook versnelt.
Vinuesa heeft een beeldende schrijfstijl die al snel soms wat te zoetsappig aanvoelt. Wie van echte romantiek houdt, zal bij dit verhaal wel wegsmelten. Zo droomt Mia:
“Ik fantaseer al dagen over een scėne als deze, maar in geen van die fantasieën komt de politie voor, of een opsporingsbericht, of iets wat zelfs maar ruikt naar gevaar. Mijn god, alles staat in vuur en vlam - mijn lippen, mijn borstkas, mijn handen en andere regionen die ik niet nader zal noemen. Ik kan dit onmogelijk veel langer weerstaan.” (p. 178).
Jammer is dat doordat Vinuesa uitgebreid schrijft over Mia en Kyle's gevoelens juist de zoektocht naar Mia’s biologische moeder naar de achtergrond verdwijnt. Hierdoor blijven er open eindjes. Voor iemand die zo graag haar biologische moeder wil vinden, blijkt de uitkomst wat mager. Er wordt maar weinig aandacht besteed aan Mia’s biologische moeder. Over Mia’s biologische vader of familie is niets bekend. Daarnaast wordt het niet helemaal duidelijk waarom Mia bepaalde levensveranderende keuzes wel of niet maakt. Er mist daardoor wat diepgang in het verhaal.
Het coming-of-age verhaal kent wel een mooie onderliggende boodschap. Wie hunkert naar liefde in een of andere vorm, zal deze vinden. Hoe moeilijk het leven is, hoeveel tegenslagen je tegenkomt, “er is altijd iemand die blij is dat je bestaat, die blij is dat je geboren bent.” (p. 84).
Victoria Vinuesa schreef een liefdesverhaal dat een weesmeisje met een hartaandoening en een wanhopige jongen bij elkaar brengt tijdens een rondreis door Spanje. Door de heftige passages over mentale gezondheid en suïcidaliteit is het boek niet voor iedere lezer geschikt. See you on Venus mist wat diepgang, maar blijft bovenal een coming-of-age verhaal over de zoektocht naar liefde.
De zeventienjarige Mia is vastbesloten om haar biologische moeder te vinden voordat haar hart ermee ophoudt. Ze heeft een ernstige hartafwijking, maar wil ondanks haar ziekte samen met haar beste vriend Noah naar Spanje, het vaderland van haar moeder. Als Noah plotseling overlijdt en haar hartconditie verslechtert, moet Mia snel op zoek naar een andere reisgenoot. Ze neemt de sombere Kyle mee op sleeptouw die na het auto-ongeluk van zijn beste vriend verscheurd is door schuldgevoel. Hij is wanhopig en wil ontsnappen aan dit leven. Weten ze op tijd Mia’s moeder te vinden? En lukt het Kyle om zijn schuldgevoelens een plek te geven?
In See you on Venus komen heftige thema’s voor die naar je keel grijpen. Mia en Kyle worstelen allebei op hun eigen manier met eenzaamheid. Doordat de schrijfster zowel Mia als Kyle vanuit hun perspectief het verhaal laat vertellen in de ik-persoon, krijg je als lezer inzicht in hun gedachten en gevoelens en voel je hoe alleen ze zijn. Zo zegt Kyle over Mia tijdens hun reis:
“Ze ziet er zo breekbaar uit, zo eenzaam. Ik zie haar gezicht in de spiegel. Haar ogen worden vochtig: ze vecht tegen tranen die ze al haar hele leven opkropt, als een dam die op breken staat. Haar tengere lichaam lijkt wel een mijnenveld waar iemand jaar in, jaar uit het ene na het andere explosief heeft aangelegd.” (p. 81).
Mia leidt niet bepaald een normaal puberleven. Ze woont in een pleeggezin waar ze niet de liefde krijgt die ze als kind verdient. Ze hunkert naar liefde. Haar pleegouders - de Rothwells - doen hun naam als onaardige mensen eer aan. Door haar hartritmestoornis ligt ze vaak in het ziekenhuis.
Kyle kampt met mentale problemen en schuldgevoelens. Waar hij voorheen als feestbeest door het leven ging, heeft hij nu zwaarmoedige gedachten die niet voor iedere lezer geschikt zijn om geconfronteerd mee te worden. Hij is suïcidaal en heeft duidelijk een trauma en depressie overgehouden aan het auto-ongeluk. Hij worstelt met de liefde voor zichzelf. Soms wordt het verhaal daardoor wat te zwaar en bij enkele heftige passages moet je wel even slikken. Een duidelijke trigger-warning vooraf was hier zeker op zijn plek geweest.
Het boek heeft een hoog verteltempo. In tien dagen tijd bezoeken Mia en Kyle heel wat Spaanse moeders en steden, waaronder Madrid, Granada, Alcazar de San Juan en La Mancha. Het verhaal speelt zich voornamelijk ‘on the road’ af in hun fleurig gehuurde hippiebusje. De schrijfster besteedt veel aandacht aan de dynamiek tussen Kyle en Mia in het busje, die steeds dichter naar elkaar toe groeien. Door die focus op de dynamiek mis je soms als lezer wel het gevoel dat je je in Spanje waant. In korte dagboekfragmenten vertelt Mia over de rondreis waardoor het tempo ook versnelt.
Vinuesa heeft een beeldende schrijfstijl die al snel soms wat te zoetsappig aanvoelt. Wie van echte romantiek houdt, zal bij dit verhaal wel wegsmelten. Zo droomt Mia:
“Ik fantaseer al dagen over een scėne als deze, maar in geen van die fantasieën komt de politie voor, of een opsporingsbericht, of iets wat zelfs maar ruikt naar gevaar. Mijn god, alles staat in vuur en vlam - mijn lippen, mijn borstkas, mijn handen en andere regionen die ik niet nader zal noemen. Ik kan dit onmogelijk veel langer weerstaan.” (p. 178).
Jammer is dat doordat Vinuesa uitgebreid schrijft over Mia en Kyle's gevoelens juist de zoektocht naar Mia’s biologische moeder naar de achtergrond verdwijnt. Hierdoor blijven er open eindjes. Voor iemand die zo graag haar biologische moeder wil vinden, blijkt de uitkomst wat mager. Er wordt maar weinig aandacht besteed aan Mia’s biologische moeder. Over Mia’s biologische vader of familie is niets bekend. Daarnaast wordt het niet helemaal duidelijk waarom Mia bepaalde levensveranderende keuzes wel of niet maakt. Er mist daardoor wat diepgang in het verhaal.
Het coming-of-age verhaal kent wel een mooie onderliggende boodschap. Wie hunkert naar liefde in een of andere vorm, zal deze vinden. Hoe moeilijk het leven is, hoeveel tegenslagen je tegenkomt, “er is altijd iemand die blij is dat je bestaat, die blij is dat je geboren bent.” (p. 84).
Victoria Vinuesa schreef een liefdesverhaal dat een weesmeisje met een hartaandoening en een wanhopige jongen bij elkaar brengt tijdens een rondreis door Spanje. Door de heftige passages over mentale gezondheid en suïcidaliteit is het boek niet voor iedere lezer geschikt. See you on Venus mist wat diepgang, maar blijft bovenal een coming-of-age verhaal over de zoektocht naar liefde.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Minouck
Gesponsord
Als Hyoyoung wordt gevraagd in een brievenwinkel in Seoul te komen werken, realiseert ze zich al snel hoe helend een brief kan zijn. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
