Niet echt genoten van een spannend boek

Een detective gesitueerd in het Turkse Istanboel, dat is zeker een keer iets anders. Dit is het tweede boek van Barbara Nadel met in de hoofdrol de Turkse politiemannen Ýkmen & Suleyman. Barbara Nadel is zelf Brits, maar schijnt volgens de achterflaptekst regelmatig in Turkije te verkeren. In dit boek gaan Ýkmen & Suleyman op zoek naar de moordenaar van een bejaarde man vermoord, een Joods-Russische immigrant. Boven zijn hoofd is een groot hakenkruis geschilderd, een gevoelige zaak dus met een racistische tint. Een Engelsman die op het tijdstip van de moord in de buurt werd gesignaleerd, trekt al snel de aandacht van de politie omdat hij in het verleden ook geweld heeft gebruikt. Tegelijkertijd ontdekt de politie dat een andere oude Russische immigrante de vermoorde man zeer goed kende en dat de familie van deze vrouw weer connecties heeft met de Engelsman. Uiteindelijk blijkt de bizarre geschiedenis van deze Russische immigranten een grote rol te spelen bij het waarom van de moord.

Nadel beschrijft op een interessante manier de grote etnische verschillen die er bestaan tussen de verschillende groepen die in Istanboel naast elkaar leven. Het is duidelijk dat ze veel kennis heeft over het verleden en leven van Russische emigranten, de Joden die in Turkijke leven en hedendaagse Turkse families. De ‘couleur locale’ is bijzonder goed weergegeven en dat lijkt een mooie inbedding voor een goed verhaal. Dat laatste mist het boek echter. Het verhaal is nergens echt spannend, het kabbelt voort en er wordt veel herhaald. Het plot is uiteindelijk ook nog eens een beetje vergezocht. Het duo Ýkmen & Suleyman komt nog niet erg uit de verf naar mijn gevoel. Ik ben door dit boek veel wijzer geworden over de Russische historie en over Istanboel, maar heb niet echt genoten van een lekker spannend boek.