Wie van de drie

Na vier boeken op rij te hebben geschreven over inspecteur Cato Isaksen heeft de Noorse Lindell nu een op zich zelf staand boek geproduceerd. Roodkapje gaat over drie zussen, Judith, Lisbet en Carol. Al snel wordt duidelijk dat een van hen sinds haar jeugd een moordenares is, maar wie van de drie blijft lang gissen. We krijgen via dagboekfragmenten inzicht in de jeugd van de drie zussen en de drijfveren van de moordenares. Bovendien vallen er nu ook weer nieuwe slachtoffers. Het verhaal wordt verder ingebed in uitgebreide beschrijvingen van verschillende elementen: zon, ijs, sneeuw, wind en de zee. Dit geeft het boek een extra ijzige lading mee.

Al in eerdere boeken heeft de Noorse schrijfster Lindell laten zien dat ze prachtig kan schrijven. Ook in dit boek weet ze weer mooie beelden op te roepen middels haar ‘zangerige’ manier van schrijven. Het toevoegen van dagboekfragmenten werkt sterk. Het geeft een extra laag aan het boek. Karakters worden mooi uitgediept. Het belang van een stabiele jeugd en de gevolgen van beschadiging zijn belangrijke en goed uitgewerkte thema's. Dit alles maakt Roodkapje een overtuigende psychologische roman.

Ik zeg met opzet hier niet: psychologische thriller. Want dat zit me wat dit boek betreft toch niet helemaal lekker. Ik mis een flinke dosis spanning. Het boek gaat halverwege kabbelen en het “wie van de drie spelletje” wordt een beetje saai en de uitkomst is behoorlijk voorspelbaar. Er gebeurt soms pagina’s lang erg weinig in het verhaal. Pas aan het einde komen de zaken in een stroomversnelling en herken ik weer wat van de spannende ontwikkelingen die we kennen uit eerder werk van Lindell. Maar dat komt nu allemaal wel erg laat. Toch heb ik genoten van een mooi geschreven verhaal, dus Roodkapje is zeker drie sterren waard.