Fijne zomerse feelgood met vakantie vibes

In Italië voor één maken we kennis met werkverslaafde Hannah. Of althans dit is ze volgens haar zus Jasmijn. Gedeeltelijk is dat misschien wel waar, want ze heeft al veel speciale familiegelegenheden gemist - juist door haar werk. Na een zoveelste mislukte date - omdat ze alleen maar over haar werk kan praten - pushed haar zus haar om mee te gaan met een singlereis. Door de dronken staat waarin Hannah verkeert, na het oplopen van het zoveelste blauwtje, stemt ze toe. Later heeft ze daar gigantisch spijt van. Maar het lukt haar niet om onder de reis uit te komen. Het onmogelijke gebeurt wanneer ze met vliegangst en al, in het vliegtuig stapt op weg naar Italië. Haar buurman in het vliegtuig ergert zich meteen aan haar late binnenkomst (nog even aan het werk) en het angstige gewiebel van haar benen. De irritatie is wederzijds. Maar tot Hannahs grote schrik, blijkt haar buurman ook op dezelfde singlereis te gaan als zij. Als dat maar goed gaat...

Italië voor éën is een fijne luchtige feelgood, geschreven vanuit Hannahs perspectief in ik vorm. Hannah is goed uitgewerkt en ook de overige personages krijgen veel aandacht. De sfeer van het verhaal is romantisch en luchtig. Een heerlijk zomers kortverhaal wat je makkelijk wegleest. Het verhaal heeft jammer genoeg niet veel verrassende wendingen. Zelf had ik het leuker gevonden als het wat minder voorspelbaar was geweest. Neemt niet weg, dat het fijne leesuurtjes waren.

Italie voor één is Simonés debuut bij de Verhalenfabriek, waarvoor ze meedeed aan een schrijfwedstrijd. Italië voor een is een luchtige feelgood met echt zomerse sferen. Perfect leesvoer voor de zomerse dagen die we nu in Nederland hebben. Het verhaal speelt zich af in Toscane. Wat ik als een groot pluspunt heb ervaren, is dat er weinig gedetailleerde beschrijvingen van de omgeving waren op genomen.