Feelgood die weet te ontroeren

In de stilte en de storm volgen we het leven van Rosa en Malik. De twee zijn al sinds de kleuterschool bevriend met elkaar en kennen elkaar door en door. De vriendschap is groot en onverwoestbaar. Ze steunen elkaar door dik en dun. Beide maken een moeilijke tijd door. Is Rosa nog wel gelukkig met haar vriend Benjamin? Of zijn ze te verschillend. Tegelijkertijd ligt Maliks onderzoek onder zwaar vuur en staat hij op het punt zijn baan te verliezen. Ze hebben elkaar nu meer dan ooit nodig.

Wat een geweldig mooi en ontroerende feelgood is Stilte en de storm. De karakters zijn goed beschreven en ondanks dat dit een korte novelle is, heb ik echt het gevoel dat ik zowel Rosa als Malik heel erg goed heb leren kennen. Het verhaal is vlot geschreven en ondanks dat het ook zwaardere thema’s aanraakt, blijft het verhaal luchtig en hoopvol. Je leest het verhaal vanuit Rosa in de ik vorm. Rosa is de tegenpool van Malik en toch zijn ze een ijzersterk team.

Ondanks dat het vrij voorspelbaar is hoe het verhaal zal eindigen, vond ik het een sterk verhaal omdat het een mooie kijk geeft in een dagelijks leven van twee beste vrienden. Hun eigen leven en dat van hen samen. Ook problemen die herkenbaar zijn (problemen, wie heeft ze niet), maakt dit verhaal heel toegankelijk. De natuurlijke noot vond ik erg leuk en werd in de tussenstukjes tussen de hoofdstukken origineel gebracht. Dat de boom bij Maliks huis aan het eind een prominentie rol krijgt toebedeeld maakt het helemaal af.

Stilte en de storm is een fijne luchtige feelgood novelle, die ook lekker veel humor bevat. De hoofdpersonen zijn heel leuk. Ondanks dat het een kort verhaal is, kreeg ik echt een gevoel bij deze karakters. De verschillende verhaallijnen voegen zich goed samen. Het verhaal heeft een intensiteit, een gevoelige laag en weet te ontroeren, waardoor ik het met veel plezier heb gelezen. Ik las het in een paar uurtjes uit. Ik kijk uit naar een nieuw verhaal van Marli Elisa.