De schaduw van mijn moeder

Het is 1958. De jonge Elizabeth is naar een landhuis aan de Engelse kust gestuurd om de laatste dagen van haar zieke moeder niet te hoeven meemaken. Ondanks de ziekte van haar moeder lukt het Elizabeth om te genieten van wat een zonnige zomer lijkt te worden. Maar dan wordt ze verliefd, zonder iemand in de buurt om haar te waarschuwen voor haar naïviteit.
Tientallen jaren later treft Addie, Elizabeths volwassen dochter, een onbekende vrouw voor haar deur die beweert dat ze haar zus is. Addie gelooft haar niet, maar als ze haar vader ernaar vraagt, komt ze erachter dat alles
wat ze dacht te weten over haar vroegere leven één grote leugen is. De twee zussen besluiten op onderzoek uit te gaan, en ontdekken de opzienbarende waarheid over een verdwenen kind en een zomer die het leven van hun moeder voorgoed veranderde.

De Duitse schrijfster Nikola Scott schrijft prachtige zinnen, soms haast poëtisch om te lezen. Je wordt direct meegenomen in een heel mooi verhaal dat vanuit het heden en vanuit het verleden wordt verteld. In het heden gaat het over Addie en haar familie en de onbekende vrouw die op een dag voor de deur staat en zegt dat ze een zus is. In het verleden gaat het over de moeder van Addie, wat ze allemaal heeft meegemaakt. Het was niet makkelijk en zelfs hartverscheurend. Er wordt ook van iedereen een goed beeld gevormd.

Het is een meeslepend en ontroerend verhaal. Je voelt alles mee wat je leest en daardoor is het aangrijpend. Maar ook de romantiek is zo mooi beschreven. Alles bij elkaar is het zo’n prachtig verhaal, dat als je er aan begint, het boek haast niet meer weg kunt leggen. Ik heb met dit boek het nodige leesplezier mogen ervaren en ervan genoten! Ik vind dit boek een aanrader.