Lezersrecensie
Dromer
Na zijn eindexamen en de dood van zijn vader, verhuist Jesper Lier van München naar Berlijn. In de telefoongesprekken met zijn moeder en zijn thuiswonende broertje schetst Jesper een rooskleurig beeld van zijn leven, compleet met leuke kamer, vlot verlopende studie, succesvolle, hardwerkende vriendin en een bijna voltooid romanmanuscript. Maar in werkelijkheid woont hij in een verkrot souterrain, heeft hij nog nooit een college bijgewoond, is de vriendin uit zijn duim gezogen – het wil niet zo lukken met de meisjes – en ook de roman gaat nergens heen.
Jesper wil nog maar één ding, zijn leven radicaal veranderen. Hij beleeft een turbulente week en gaat op een wilde odyssee door Berlijn. Dromer is een tragikomedie over vriendschap, het worstelen rondom dromen en over de angst en het maken van de juiste beslissingen.
Wat een heerlijk boek om met een warme kop thee te gaan zitten lezen. Wat schrijft Benedict Wells mooi! Een herkenbare gedachtegang dwaalt door het boek. Vanaf de eerste bladzijde krijg je al medelijden en ga je al van Jesper houden om hoe hij is en door het leven gaat. Met een lach en een traan.
De auteur heeft een fijne schrijfwijze waardoor je zo een eind verder bent in het boek. Onwetend met wat er gaat komen is het gewoonweg genieten. Het verhaal raakt je steeds opnieuw. Je leeft zeven dagen mee met Jesper in het boek. Hij is onzeker en eenzaam en je voelt mee met zijn opgekropte pijn en verdriet. Met hier en daar de nodige humor heeft de schrijver een bijzonder goed verhaal neergezet. Ook het einde is mooi afgerond. Mij heeft hij ermee weten te raken.
Jesper wil nog maar één ding, zijn leven radicaal veranderen. Hij beleeft een turbulente week en gaat op een wilde odyssee door Berlijn. Dromer is een tragikomedie over vriendschap, het worstelen rondom dromen en over de angst en het maken van de juiste beslissingen.
Wat een heerlijk boek om met een warme kop thee te gaan zitten lezen. Wat schrijft Benedict Wells mooi! Een herkenbare gedachtegang dwaalt door het boek. Vanaf de eerste bladzijde krijg je al medelijden en ga je al van Jesper houden om hoe hij is en door het leven gaat. Met een lach en een traan.
De auteur heeft een fijne schrijfwijze waardoor je zo een eind verder bent in het boek. Onwetend met wat er gaat komen is het gewoonweg genieten. Het verhaal raakt je steeds opnieuw. Je leeft zeven dagen mee met Jesper in het boek. Hij is onzeker en eenzaam en je voelt mee met zijn opgekropte pijn en verdriet. Met hier en daar de nodige humor heeft de schrijver een bijzonder goed verhaal neergezet. Ook het einde is mooi afgerond. Mij heeft hij ermee weten te raken.
1
Reageer op deze recensie