Kijk niet weg
De lichamen stinken niet, ontbinden niet. Ze liggen zomaar van het ene op het andere moment bij de mensen thuis in, noem het maar zo, ons land. De inwoners hebben door video’s van de Besuliaanse Anna van tijdens de begindagen van de oorlog meegekregen dat ze middels een bijzondere dans de doden tot leven kunnen wekken. Deze zogeheten svaboda samoverzjenja wint aan kracht naargelang meer mensen meedoen.
De hier benoemde magisch-realistische elementen geven Dans dans revolutie een bovennatuurlijke sfeer maar verbloemen niet dat Lisa Weeda de menselijke (West-Europese) gedragingen sinds het uitbreken van de oorlog op Oekraïens grondgebied beschrijft. De parabel draagt geen oplossingen aan voor de problemen die het gedrag oplevert (kan dat? is de vraag die ik mezelf stel), maar houdt de lezer een spiegel voor.
Hoe de schrik er vlak na aanvang in zit, men geld doneert of zich via sociale media voor de onschuldigen inzet. Hoe men lichamen wakker danst en onderdak verschaft in een nieuw land. Hoe de oorlog na enkele maanden niet meer “interessant” is, de mensen stoppen met dansen en maar body-drop-off-centra inrichten, waar natuurlijk maar weinigen willen werken. Eerste hoofdpersoon Toni werkt daar wel. Door haar ogen lees je hoe bewoners maar al te graag geld betalen om van een lichaam af te komen. Vervolgens neemt de auteur je in omgekeerd chronologische volgorde en met andere personages mee terug naar de eerdere stadia van de oorlog en vluchtelingencrisis.
Ondertussen heeft Toni persoonlijk nog iets af te hechten. Ze heeft haar moeder nooit kunnen begraven in hun thuisland, want ook zij moesten vluchten door een oorlog. Voelt ze zich juist daarom verbonden met de Besuliaanse doden en in het bijzonder twee kinderen?
Weeda’s debuut Aleksandra vond ik heel goed, het was zelfs gespreksstof voor een leesclub. Qua taal en vertelperspectief lijkt het dunnere Dans dans revolutie makkelijker te lezen. Vergis je echter niet: toen ik het uit had, ging ik er vanaf het begin weer doorheen en ontdekte verbanden die ik eerder vaag of niet had opgemerkt.
Over de boodschap van deze roman hoef je dan weer niet lang na te denken, al was het omdat die door Anna herhaald wordt: kijk niet weg, maar doe iets zodra/zolang dat kan. Kom in beweging. Dans.
P.S.: ik denk dat dit boek echt genomineerd moet worden voor de Libris Literatuurprijs 2025. (Al de tweede keer dit jaar dat ik dat zeg.)
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Mireille
Gesponsord
Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?
Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.
Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.
Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.
Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.
Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!
Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!
Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.
Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.
De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.
Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.
Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.
Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.
De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!
De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?
Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.
Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.
Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu
Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?
Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.
Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur
