Omgaan met kunstmatige intelligentie

Het thema van de Maand van de Geschiedenis 2024 is ‘Echt nep’, een onderwerp waar men met een geschiedenisblik direct met meerdere voorbeelden aankomt. Is een pas gevonden schilderij echt door Van Gogh geschilderd; werd de boekdrukkunst echt pas in de 15e eeuw uitgevonden? De kunst is het Essay dan nog prikkelend te houden. Dat is gelukt door filosoof Hans Schnitzler te vragen, die een actueel thema aangrijpt dat bij uitstek bij ‘echt nep’ past: artificiële intelligentie (AI).

Schnitzler vraagt zich af hoe ‘zien is geloven’ is veranderd in ‘twijfelen aan alles wat je voor je ziet’ en hoe de menselijke ‘odyssee in cyberspace’ tot nu toe verloopt. En hoe komt het dat hij een automatische aversie tegen de nieuwste vormen van technologie heeft, terwijl anderen er op los experimenteren met chatbots? Hij wil onderzoeken wat het wezen is van de relatie tussen mens en technologie en doet dat in sessies bij de -zelfverzonnen- technotherapeut.

Ik las in het nawoord (dat ik vaak als eerste lees) dat de Therapeut een product van kunstmatige intelligentie is. De auteurs van het boek Echt nep, voor het eerst verschenen in 2011, hebben de inhoud daarvan geüpload in een gesloten omgeving van ChatGPT. Door middel van prompts die zij invoerden kon de Therapeut reageren op de hoofdstukken die Schnitzler inzond. Die stukken staan niet in het Essay. Enerzijds jammer omdat ik wel benieuwd was op welke bot-uitspraken de filosoof reageerde, anderzijds grotendeels een geruststelling: alles wat ik las was wel door een mens bedacht.

Een uitgebreidere verhandeling lees je op Lezersgoud.nl.