Indringend verslag

Waar de pakweg eerste helft aandeed als die herkenbare Wieringa-stijl, wordt het daarna een stuk persoonlijker. Enkele passages komen ineens genadeloos binnen, de schrijver maakt de urgentie van steun voor Oekraïne glashelder. Het slot zou los gepubliceerd moeten worden zodat iedereen het kan lezen.
In het begin als hij schrijft over de eerste keer luchtalarm dat het gezelschap in Kyiv hoort, blijft hij nog enigszins zakelijk en neem je het zelf dan ook ter kennisgeving aan. Het is misschien wel de rode draad van Arkady Maslak die door Konvooi loopt die een persoonlijk karakter aan het geheel geeft. Hij is gelegerd in de 36e Mariniersbrigade die de Azovstalfabriek bij Marioepol heel lang verdedigde. Door hem zie je het karakter van de strijd veranderen. Van optimisme en het geloof dat het lukt het veroverde grondgebied terug te krijgen naar een somber en donker gemoed omdat de strijd al bijna drie jaar duurt – omdat de ingegraven mijnen volgens berekeningen over 757 jaar pas opgeruimd zijn – omdat er al zoveel mensen dood zijn.

Laat dit je al overtuigen om het boek te lezen. Meer aansporing nodig? Lees dan hier verder
https://lezersgoud.nl/tommy-wieringa-konvooi/