Bij vlagen best spannend

maar de opgebouwde spanning wordt telkens tenietgedaan door ongeloofwaardige wendingen...,Na het verschijnen van haar eerste thriller De boogschutter, zei Ingrid Mulder in een interview, veel belang te hechten aan karakters die iets toevoegen aan een boek. Volgens haar is anders te makkelijk sprake van ‘een spannend verhaaltje met bordkartonnen personages’. Helaas ontstijgen de personages in haar tweede thriller Als de dag van toen, het bordkartonnen niveau niet.
In de zomer dat Marije eindexamen deed, vond er een aantal ingrijpende gebeurtenissen in haar leven plaats. Haar vader pleegde zelfmoord en aan haar innige vriendschap met Karen kwam plotseling een einde. Bovendien werd er in die periode een aantal meisjes vermoord in Marije's omgeving. Jarenlang heeft ze de pijnlijke herinneringen aan deze dramatische zomer ver weggestopt.
Nu, twintig jaar later, is Marije getrouwd met David en moeder van drie kinderen. Haar toch al niet zo gelukkige huwelijk komt onder druk te staan als David een affaire begint met zijn jeugdliefde. Marije ontdekt de ontrouw van haar man doordat een onbekende haar foto’s toespeelt van hem en zijn minnares, die tot Marije’s ontzetting niemand minder blijkt te zijn dan haar voormalige beste vriendin Karen.
Intussen wordt Marije benaderd door Teun, wiens vader een van de politieagenten was die twintig jaar geleden aan het onderzoek naar de ‘meisjesmoorden’ werkte. Teun roept Marije’s hulp in om de mysterieuze omstandigheden waaronder zijn vader omgebracht werd op te helderen. Marije voelt er niets voor om te gaan graven in haar zorgvuldig weggestopte herinneringen aan die periode. Toch wordt ze gedwongen de confrontatie met het verleden aan te gaan als David en Karen plotseling een ‘ongeluk’ krijgen, een ongeluk waar Marije veel mee te maken lijkt te hebben...
Als de dag van toen bevat voldoende basisingrediënten voor de op de omslag beloofde psychologische misdaadroman. Helaas werkt Ingrid Mulder de verhaallijn nogal houterig uit. Bij vlagen is het verhaal best spannend, maar de opgebouwde spanning wordt telkens tenietgedaan door ongeloofwaardige wendingen, clichématige gesprekken en de eendimensionale personages.
Het skelet van Als de dag van toen is degelijk, maar er zit veel te weinig vlees op de botten om te kunnen spreken van een goede psychologische misdaadroman.