IJzingwekkend spannende thriller

In de zomer van 2007 maakte Michelle Paver een reis naar Spitsbergen. Ze raakte zo onder de indruk van de schoonheid en verlatenheid van de Noordpool dat ze besloot een paar jaar later dezelfde reis te maken, maar dan in de poolwinter, als er maandenlang geen daglicht is. Deze reizen inspireerden haar een thriller te schrijven waarin ze haar ervaringen op de Noordpool kon verwerken.
De hoofdpersoon van De geest van Gruhuken is Jack Miller. Hij hield gedurende de Noordpoolexpeditie waaraan hij in de jaren ‘30 deelnam een dagboek bij.
Jack ziet zich na zijn studie, uit financiële overwegingen genoodzaakt een saaie baan aan te nemen, terwijl hij eigenlijk droomt van een wetenschappelijke carrière. Op het moment dat hij een advertentie leest waarin gevraagd wordt om een telegrafist op een wetenschappelijke expeditie naar Spitsbergen, ziet hij dit als een uitgelezen kans om eindelijk zijn droom te verwezenlijken en te ontsnappen aan zijn treurige bestaan. De andere deelnemende wetenschappers, Gus en Albie, komen beiden uit een bemiddelde familie waardoor Jack aanvankelijk wordt geplaagd door gevoelens van inferioriteit ten opzichte van hen, hetgeen de onderlinge verhoudingen niet ten goede komt.
Na een lange reis arriveren de drie in augustus 1937 op Gruhuken, een verlaten eiland dat deel uitmaakt van Spitsbergen en dat tot ruim vijfentwintig jaar daarvoor bewoond werd door pelsjagers en mijnwerkers. Onder de poolbewoners en scheepsbemanning doen de wildste verhalen de ronde over een geest die op Gruhuken rondwaart. Uiteraard nemen de wetenschappers deze verhalen met een korreltje zout, maar naarmate de poolzomer ten einde loopt en de dagen in een rap tempo korter worden, beginnen ze zich ongemakkelijker te voelen. Als Gus plotseling ziek wordt, blijft Jack noodgedwongen alleen met zes poolhonden op Gruhuken achter. Hij is vastbesloten de expeditie niet door deze tegenslag te laten mislukken, maar de spookverhalen, de eenzaamheid en de eindeloze, donkere poolwinter eisen hun tol....
De geest van Gruhuken is geschreven in een eenvoudige, onopgesmukte stijl. Weliswaar wordt er weinig aandacht besteed aan de karaktertekening van de hoofdpersonages, maar dat maakt Michelle Paver goed met een vakkundig opgebouwde spanning. Ze is erin geslaagd een meeslepend en beklemmend verhaal te schrijven, waarin de toenemende angst van Jack bijna tastbaar is. Hoewel hij zich krampachtig vasthoudt aan z’n dagelijkse routine en het gezelschap van de honden, krijgt de geest van Gruhuken Jack steeds meer in z’n greep.
De geest van Gruhuken is een ijzingwekkend spannende thriller, die de lezer insluit zoals de eindeloze poolnacht Jack insluit.