Lezersrecensie
'n Kijkje in de keuken
New Hampshire, 1954. Dominic Baciagalupo, kok, weduwnaar en vader van de twaalfjarige Daniel, bestiert de keuken van de semi-permanente houthakkersnederzetting Twisted River. Op de dag dat de piepjonge houtvlotter Angel Pope na een mislukte reddingspoging van zijn vriend Ketchum verdrinkt, ziet Daniel de reusachtige Indiaanse vriendin van zijn vader aan voor een beer. Daniels' vergissing heeft noodlottige gevolgen die de rest van hun leven zal kleuren en bepalen. De gebeurtenissen van die laatste nacht in Twisted River leiden tot een vlucht die vijftig jaar zal duren, en die Dominic en Daniel, onder het op afstand wakende oog van hun vriend, de houthakker Ketchum, van stad naar stad, van vrouw naar vrouw en van restaurantkeuken naar restaurantkeuken zal voeren.
John Irving vertelt het verhaal van Dominic, Daniel en Ketchum, met veel oog voor detail; grote delen van het verhaal spelen zich af in restaurantkeukens, waardoor de lezer veel te weten komt over Italiaanse gerechten, hun bereidingswijze en ingrediënten. Zoals in al zijn romans slaat Irving veel zijpaden in en voert hij een bonte stoet van personages op. Deze secundaire personages worden door Irving allemaal met evenveel zorg en aandacht beschreven als zijn hoofdrolspelers, waardoor ze, hoe bizar ze soms ook zijn, allemaal als levende personen van de bladzijden af spatten.
Wat deze roman zo speciaal maakt, is het feit dat de volwassen Daniel een beroemde schrijver is. De schrijver Daniel vertoont opvallende overeenkomsten met de schrijver John Irving; Evenals de romans van Daniel opvallende overeenkomsten vertonen met sommigen van Irvings' romans. En waar de lezer bij de kok Dominic over z'n schouder mag meekijken in de Italiaanse keuken, geeft Irving hem via Daniel niet alleen een uitgebreid beeld van zijn visie op het schrijversvak, maar ook van zijn eigen drijfveren en motieven als schrijver. Zo laat hij een criticus over de thema's in Daniels' boeken het volgende zeggen: '….Verstoorde familiebanden, negatieve seksuele ervaringen, mensen die op verschillende manieren hun onschuld verloren en dat uiteindelijk allemaal betreurden'. John Irving had z'n lezers geen mooier kijkje in de keuken kunnen bieden dan hij in 'De laatste nacht in Twisted River' geboden heeft.
John Irving vertelt het verhaal van Dominic, Daniel en Ketchum, met veel oog voor detail; grote delen van het verhaal spelen zich af in restaurantkeukens, waardoor de lezer veel te weten komt over Italiaanse gerechten, hun bereidingswijze en ingrediënten. Zoals in al zijn romans slaat Irving veel zijpaden in en voert hij een bonte stoet van personages op. Deze secundaire personages worden door Irving allemaal met evenveel zorg en aandacht beschreven als zijn hoofdrolspelers, waardoor ze, hoe bizar ze soms ook zijn, allemaal als levende personen van de bladzijden af spatten.
Wat deze roman zo speciaal maakt, is het feit dat de volwassen Daniel een beroemde schrijver is. De schrijver Daniel vertoont opvallende overeenkomsten met de schrijver John Irving; Evenals de romans van Daniel opvallende overeenkomsten vertonen met sommigen van Irvings' romans. En waar de lezer bij de kok Dominic over z'n schouder mag meekijken in de Italiaanse keuken, geeft Irving hem via Daniel niet alleen een uitgebreid beeld van zijn visie op het schrijversvak, maar ook van zijn eigen drijfveren en motieven als schrijver. Zo laat hij een criticus over de thema's in Daniels' boeken het volgende zeggen: '….Verstoorde familiebanden, negatieve seksuele ervaringen, mensen die op verschillende manieren hun onschuld verloren en dat uiteindelijk allemaal betreurden'. John Irving had z'n lezers geen mooier kijkje in de keuken kunnen bieden dan hij in 'De laatste nacht in Twisted River' geboden heeft.
1
Reageer op deze recensie