Lezersrecensie
Hoofdrol voor de vrouwen
Ook bij degenen zonder bovenmatige interesse in architectuur, zal de naam Frank Lloyd Wright waarschijnlijk wel een belletje doen rinkelen. Beroemde gebouwen als ‘Falling Water’, De prairiehuizen nabij Chicago en het Guggenheim museum in New York, zijn door hem ontworpen. Toch zijn het niet alleen deze bouwwerken die verantwoordelijk zijn voor Frank Lloyd Wrights roem. Zijn tumulteuze liefdesleven heeft er een aanzienlijke bijdrage aan geleverd.
In ‘De vrouwen’ laat T.C. Boyle de vier vrouwen in het leven van Frank Lloyd Wright uitgebreid aan het woord. Ze komen in omgekeerd chronologische volgorde ten tonele. De eerste spreekster is Olgivanna Lazovich, een Montenegrijnse danseres. De twee ontmoeten elkaar in 1924, Frank Lloyd Wright is dan 57 en Olgivanna 26. Vrij kort na hun ontmoeting neemt Olgivanna haar intrek in Taliesin, het huis dat Wright op het platteland van Wisconsin als woonhuis voor zichzelf heeft gebouwd. Voor de buitenwereld is ze zijn huishoudster, want officieel is hij nog getrouwd. Zijn wettige echtgenote, de aan morfine verslaafde beeldhouwster Miriam Noel, heeft Taliesin al een paar maanden geleden verlaten. Maar als ze lucht krijgt van de buitenechtelijke relatie van haar man, ontketent ze een fel offensief tegen hem en zijn minares. Miriam Noel trekt alle juridische registers open, en zet de media naar haar hand om Frank en Olgivanna het leven onmogelijk te maken. Deze van haat vervulde vrouw is dezelfde die zich tien jaar eerder als troosteres aandiende toen Wrights leven in puin lag, nadat zijn minares Mamah Borthwick samen met haar kinderen vermoord werd. Om de tragedie compleet te maken, stak de moordenaar ook Taliesin in brand. Mamah was een mooie, intelligente vrouw die vertalingen schreef van het werk van de Zweedse feministe Ellen Key. Ze was Wrights grote liefde voor wie hij zijn eerste vrouw en zijn kinderen verliet. Deze eerste vrouw, Catherine Tobin komt als laatste aan het woord. We leren haar kennen als een overbelaste, verbitterde moeder van zes kinderen die er ineens alleen voor staat en zich er niet bij neer wil leggen dat haar man zijn heil bij een andere vrouw heeft gevonden.
De omgekeerde chronologie van ‘De vrouwen’ is één van de sterke punten van het verhaal, Door deze constructie leren we iedere vrouw kennen op het moment dat haar relatie met Frank Lloyd Wright op z’n eind loopt en ze woedend, dood of verbitterd is. Hoewel Wright de spil is waar het verhaal om draait, is hij in feite slechts een bijfiguur. De hoofdrol is weggelegd voor de vrouwen.
In ‘De vrouwen’ laat T.C. Boyle de vier vrouwen in het leven van Frank Lloyd Wright uitgebreid aan het woord. Ze komen in omgekeerd chronologische volgorde ten tonele. De eerste spreekster is Olgivanna Lazovich, een Montenegrijnse danseres. De twee ontmoeten elkaar in 1924, Frank Lloyd Wright is dan 57 en Olgivanna 26. Vrij kort na hun ontmoeting neemt Olgivanna haar intrek in Taliesin, het huis dat Wright op het platteland van Wisconsin als woonhuis voor zichzelf heeft gebouwd. Voor de buitenwereld is ze zijn huishoudster, want officieel is hij nog getrouwd. Zijn wettige echtgenote, de aan morfine verslaafde beeldhouwster Miriam Noel, heeft Taliesin al een paar maanden geleden verlaten. Maar als ze lucht krijgt van de buitenechtelijke relatie van haar man, ontketent ze een fel offensief tegen hem en zijn minares. Miriam Noel trekt alle juridische registers open, en zet de media naar haar hand om Frank en Olgivanna het leven onmogelijk te maken. Deze van haat vervulde vrouw is dezelfde die zich tien jaar eerder als troosteres aandiende toen Wrights leven in puin lag, nadat zijn minares Mamah Borthwick samen met haar kinderen vermoord werd. Om de tragedie compleet te maken, stak de moordenaar ook Taliesin in brand. Mamah was een mooie, intelligente vrouw die vertalingen schreef van het werk van de Zweedse feministe Ellen Key. Ze was Wrights grote liefde voor wie hij zijn eerste vrouw en zijn kinderen verliet. Deze eerste vrouw, Catherine Tobin komt als laatste aan het woord. We leren haar kennen als een overbelaste, verbitterde moeder van zes kinderen die er ineens alleen voor staat en zich er niet bij neer wil leggen dat haar man zijn heil bij een andere vrouw heeft gevonden.
De omgekeerde chronologie van ‘De vrouwen’ is één van de sterke punten van het verhaal, Door deze constructie leren we iedere vrouw kennen op het moment dat haar relatie met Frank Lloyd Wright op z’n eind loopt en ze woedend, dood of verbitterd is. Hoewel Wright de spil is waar het verhaal om draait, is hij in feite slechts een bijfiguur. De hoofdrol is weggelegd voor de vrouwen.
1
Reageer op deze recensie