Veel vaart, weinig diepgang

Marcia Clark heeft haar bekendheid te danken aan haar rol als hoofdofficier van justitie in het proces tegen O.J. Simpson. Dat deze zaak voor haar een bittere nasmaak had, blijkt in Without a doubt, het boek dat ze erover schreef. Met Dood door schuld bewijst Clark dat ze haar teleurstelling verwerkt heeft en ook spannende fictie kan schrijven.

Rachel Knight is een hardwerkende hulpofficier van justitie in Los Angeles. Zij en haar collega Jake Pahlmeyer maken deel uit van 'Special Trials', de afdeling die de meest complexe en geruchtmakende zaken van het OM behandelt.

Op een avond wordt Jake samen met een zeventienjarige jongen dood aangetroffen in een morsig hotelletje. Alles wijst erop dat Jake een lustmoord heeft begaan en vervolgens zelfmoord heeft gepleegd. Rachel is ervan overtuigd dat er iets anders aan de hand is, maar haar baas geeft haar uitdrukkelijk te kennen dat ze zich niet mag bemoeien met het FBI-onderzoek naar Jake's vermeende zelfmoord. Bovendien moeten Rachel en haar collega’s de lopende zaken van Jake overnemen. Samen met bevriend rechercheur Bailey Keller wijdt Rachel zich aan het onderzoek naar de zaak die ze van Jake geërfd heeft. Tegelijkertijd zetten de twee achter de schermen alles op alles om Jake's onschuld te bewijzen.

Dood door schuld heeft een vliegende start; de hoofdpersonages zijn ternauwernood geïntroduceerd, of Jake wordt al dood aangetroffen. Dit hoge tempo blijft gedurende het hele verhaal gehandhaafd. Enerzijds maakt die vaart van Dood door schuld een prettig leesbare thriller, anderzijds blijven de personages daardoor erg vlak. Ze krijgen hooguit een vleugje kleur door hun onderlinge verhoudingen en dialogen. Clark poogt tevergeefs Rachel wat diepgang te geven door haar op te zadelen met een jeugdtrauma: haar zusje Romy is als kind spoorloos verdwenen. De toedracht van de verdwijning en wat er vervolgens met Romy gebeurd is, blijft in het ongewisse. Dit verdwenen zusje is een toevoeging die het verhaal helemaal niet nodig heeft. Dat verhaal staat namelijk als een huis. De plot zit knap in elkaar en er wordt vakkundig naar de ontknoping toegewerkt. Dood door schuld is niets meer of niets minder dan een aangename thriller met veel vaart en weinig diepgang.