De hartklop van het leven

Eind jaren '40 maken Jack Kerouac en zijn vrienden verschillende reizen dwars door Amerika, van de ene kust naar de andere. Hun doel is niet de plaats van bestemming bereiken, maar het ernaar onderweg zijn. Ze doorkruisen de Amerikaanse binnenlanden, woestijnen, bossen en gebergten. Ze dompelen zich onder in de steeds wisselende landschappen en in de ontluikende beat-scenes van Denver, New York en San Francisco.

Ik heb de vertaling (de jubileumeditie uit 2007) van 'the Scroll Version' gelezen. Dit is de originele versie uit 1957. Kerouac heeft deze versie in een periode van 3 weken geschreven en de dichtbetypte, alinealoze vellen tot één lange rol aan elkaar geplakt. We leren, omdat hun echte namen in deze editie gebruikt worden, ook sommigen van de andere Beat-genereation-schrijvers kennen. Zo spelen Allen Ginsberg, Bill Burroughs en vooral Neal Cassady een belangrijke rol in het verhaal. Ze zijn niet zozeer op zoek naar de zin, maar vooral naar de ziel en de harteklop, de beat van het leven. De mooiste passages van het boek zijn die, waar ze de beat ook vinden; als ze met 180 km per uur door Nebraska scheuren, door de pikdonkere, smoorhete jungle van Mexico rijden, zich tot het ochtendgloren bezatten in een louche jazzbar of in de lucht voelen en ruiken wanneer ze de kleigronden verlaten en de woestijn binnenrijden.