Lezersrecensie
Berouwvolle vooringenomenheid
Meet the Berglunds! Een niet geheel typisch Amerikaans middenklasse-gezin; vader Walter, idealistisch en ‘groener dan Greenpeace’; moeder Patty, voormalig basketballster, maar nu een aan haar gezin en buurt toegewijde huisvrouw; Dochter Jessica, voorbeeldig en vroegwijs; Zoon Joey, lievelingetje van zijn moeder, handelaar in de dop en daardoor de nachtmerrie van zijn vader.
Meer interessants lijkt er in eerste instantie niet over hen te vertellen, maar schijn bedriegt. Na deze oppervlakkige kennismaking, mogen we de autobiografie van Patty lezen. We komen erachter dat ze de grootst mogelijke moeite heeft gedaan om zich aan haar genadeloos progressieve, ambitieuze ouders te ontworstelen en ze haar basketballcarrierre in de kiem gesmoord ziet door een blessure. Ze wordt al haar hele volwassen leven gekweld door haar gevoelens voor Richard Katz, muzikant en beste vriend van Walter. De aantrekkelijke Richard speelt in Patty’s optiek met haar gevoelens voor hem. Maar als hij vervolgens in het volgende hoofdstuk aan het woord komt, blijkt alles toch net weer iets anders te liggen dan we van Patty begrepen hebben. Zo komen alle hoofdpersonen uitgebreid aan bod. Ze blijken stuk voor stuk te worstelen met zichzelf, hun verlangens en het leven waarin ze al dan niet gewild, terechtgekomen zijn.
Jonathan Franzen beschrijft hen met een scherp psychologisch inzicht, waaraan een flinke dosis ironie gelukkig niet ontbreekt. We leren hen tot in het diepst van hun ziel kennen, en allemaal zijn ze het leren kennen meer dan waard. Het verhaal krijgt een boeiend actueel tintje doordat het grotendeels speelt tegen de achtergrond van Amerika na 9/11.
Wat Vrijheid met name zo bijzonder maakt, is de vooringenomenheid van het eerste hoofdstuk waarin we als lezer helemaal meegesleept worden. Aan het einde van dit hoofdstuk, denken we de Berglunds helemaal te kennen en zijn we ze al spuugzat. In de rest van het boek confronteert Franzen ons genadeloos met deze vooringenomenheid om ons na het laatste hoofdstuk berouwvol om onze eigen kortzichtigheid achter te laten.
Meer interessants lijkt er in eerste instantie niet over hen te vertellen, maar schijn bedriegt. Na deze oppervlakkige kennismaking, mogen we de autobiografie van Patty lezen. We komen erachter dat ze de grootst mogelijke moeite heeft gedaan om zich aan haar genadeloos progressieve, ambitieuze ouders te ontworstelen en ze haar basketballcarrierre in de kiem gesmoord ziet door een blessure. Ze wordt al haar hele volwassen leven gekweld door haar gevoelens voor Richard Katz, muzikant en beste vriend van Walter. De aantrekkelijke Richard speelt in Patty’s optiek met haar gevoelens voor hem. Maar als hij vervolgens in het volgende hoofdstuk aan het woord komt, blijkt alles toch net weer iets anders te liggen dan we van Patty begrepen hebben. Zo komen alle hoofdpersonen uitgebreid aan bod. Ze blijken stuk voor stuk te worstelen met zichzelf, hun verlangens en het leven waarin ze al dan niet gewild, terechtgekomen zijn.
Jonathan Franzen beschrijft hen met een scherp psychologisch inzicht, waaraan een flinke dosis ironie gelukkig niet ontbreekt. We leren hen tot in het diepst van hun ziel kennen, en allemaal zijn ze het leren kennen meer dan waard. Het verhaal krijgt een boeiend actueel tintje doordat het grotendeels speelt tegen de achtergrond van Amerika na 9/11.
Wat Vrijheid met name zo bijzonder maakt, is de vooringenomenheid van het eerste hoofdstuk waarin we als lezer helemaal meegesleept worden. Aan het einde van dit hoofdstuk, denken we de Berglunds helemaal te kennen en zijn we ze al spuugzat. In de rest van het boek confronteert Franzen ons genadeloos met deze vooringenomenheid om ons na het laatste hoofdstuk berouwvol om onze eigen kortzichtigheid achter te laten.
2
Reageer op deze recensie