Lezersrecensie
Oneindige vastberadenheid
Eindelijk eens tijd om deze titel te lezen. Ik moet zeggen, ik hikte er in de winter een beetje tegenaan omdat veel mensen me vertelden dat het zo'n deprimerend boek was, heel verdrietig en je het zeker niet moest lezen als je je niet zo top voelt. Ik had me dus al schrap gezet, maar ik heb het boek heel anders ervaren. Ja, het is heel rauw, pijnlijk en verdrietig, en op sommige punten zeg je echt tegen Tamsin 'Mens, wat doe je jezelf aan, ga daar weg". Maar wat voor mij boven kwam drijven is ook de oneindige vastberadenheid, haar moed, het doorzettingsvermogen en de enorme liefde voor dier en natuur. Dit is iemand die voor het land leeft, met het land leeft en haar uiterste best doet om dat kleine stukje dat ze bezit te dienen.
3
Reageer op deze recensie