Vier levens in Londen, op raadselachtige wijze met elkaar verbonden.

Al voor Elizabeth Day haar bestseller The Party (Het feest) schreef, was er Paradise City, dat in het Nederlands de titel Schaduwstad kreeg. Dit boek is echter nu pas vertaald en hier uitgegeven. Overeenkomsten zijn er wel. Het feest beschreef de levens van twee mannen afkomstig uit ver van elkaar staande milieus. In Schaduwstad draait het zelfs om vier mensen uit heel verschillende werelden, die ogenschijnlijk dan ook niets met elkaar te maken hebben.
Howard Pink is een geslaagd zakenman, selfmade miljonair, maar geboren in armoede. Zijn ouders vluchtten in 1933 uit Duitsland, arme joden die daar niet meer konden leven. Van een marktkraampje met kleding, veelal door moeder op haar oude Singer gemaakt, brengt hij het tot textielmagnaat. In zijn leven is echter een groot gemis. Zijn niet erg gelukkige dochter Ada is op negentienjarige leeftijd spoorloos verdwenen. Nog altijd voelt hij een diep verdriet om haar.
Carol is een weduwe uit de middenklasse. Haar man Derek is een jaar eerder overleden en nog steeds moet zij moeite doen om haar leven weer een doel te geven. Met haar dochter Vanessa is de verhouding ongemakkelijk. Vanessa is alleenstaande moeder met een zoon, Archie van twaalf. Carol is erg op hem gesteld.
En dan is er Esme Reade, ze is journaliste bij een sensatiekrant, waar ze eigenlijk te goed voor is. Maar ze verdient daar haar salaris en voor Dave, haar chef, heeft ze warme gevoelens. Haar vader maakte een einde aan zijn leven en dat gemis draagt zij mee. Met haar moeder is er meer een haatliefdeverhouding. Ze wil van haar moeder houden, maar ergert zich ook aan haar. Ten slotte Beatrice, een Oegandese vluchtelinge. Zij studeerde in haar land rechten, maar moest er wegvluchten omdat zij als lesbienne haar leven niet zeker was. Ze heeft er haar grote liefde Susan moeten achterlaten. Nu werkt ze als kamermeisje in een hotel.
Door een misstap van Howard en de verdwijning van zijn dochter worden de levens van deze vier mensen met elkaar vervlochten. Dat wordt op de voorpagina van het boek al aangekondigd. Echter, Elizabeth Day is in staat een verhaal te schrijven dat als een detective leest, een page turner, vanaf de eerste pagina. Ze houdt dat lang vol, houdt haar lezer geboeid. Jammer is wel dat het uiteindelijke slot wat al te overweldigend is. Toch blijft het de moeite van het lezen waard. Alleen al de manier waarop zij haar karakters tot leven brengt is vakwerk. Van Carol, de doorsnee huisvrouw tot Beatrice de vluchtelinge. Alle vier de hoofdpersonen maken belangrijke ontwikkelingen door, waardoor zij sterker in het leven komen te staan. Kiezen voor zichzelf, niet uit egoïsme maar terecht kiezend om zich niet door anderen te laten dwingen in een ongewenste richting.
Op de achtergrond is Londen, hoofdstad van een land van standsverschillen, constant aanwezig. Wellicht dat dat de reden is dat het boek in het Nederlands Schaduwstad is gaan heten. De vertaling van Eefje Bos is uitstekend, maar de titelkeuze zou niet de mijne zijn.