Vermakelijk sprookje
Liervogel (2018) is de vijftiende roman van Cecilia Ahern (1981). De Ierse schrijfster, waarvan de twee eerdere romans P.S. I Love You en Where Rainbows End werden verfilmd, is de dochter van de voormalig Ierse premier Bertie Ahern. Behalve romanschrijfster is Cecilia Ahern ook bedenker en producent van televisieseries. Voor Liervogel haalde ze haar inspiratie uit een documentaire over liervogels van David Attenborough. De liervogel is een Australische zangvogel, uitzonderlijk door zijn vermogen om zowel natuurlijke als kunstmatige geluiden uit zijn omgeving na te bootsen. Een techniek die de mannetjesvogel tijdens de paartijd gebruikt om vrouwtjes van zijn soort aan te trekken. Hierop baseerde Ahern de hoofdpersoon Laura, een jonge vrouw, die net als de liervogel in staat is om klanken uit haar omgeving perfect te imiteren.
Solomon, Bo en Rachel vormen een filmploeg. Twee jaar eerder hebben ze een prijswinnende documentaire gemaakt over de Toolin broers, een bejaarde tweeling, die samen een boerderij runde en een zeer beperkt sociaal leven had. Beide broers hadden genoeg aan elkaars gezelschap. De filmploeg komt weer samen om naar de begrafenis van Tom Toolin, die zijn broer Joe achterlaat, te gaan. Op het terrein van de broers ontdekt de filmploeg een cottage in het bos en haar bewoonster Laura, opgegroeid in een sociaal isolement naar later blijkt. Door Laura’s gave om net als de liervogel geluiden uit haar omgeving perfect na te bootsen, ruikt Bo kansen op een nieuwe documentaire. De filmploeg neemt Laura mee de moderne samenleving in, ze willen haar en haar gave delen met de rest van de wereld. Uiteraard is dit uiterst verwarrend voor Laura, die behoorlijk wereldvreemd zou moeten zijn. Het verhaal over hoe ze zich in die wereld manifesteert is daarom bij vlagen weinig geloofwaardig.
De karakters van de vier hoofdpersonen worden nauwelijks uitgediept. Bo is de drammerige, ambitieuze producent. Solomon de aimabele geluidsman met het lange haar, in een liefdesrelatie met Bo. Rachel, de cameravrouw, lesbisch en de mediator tussen de twee; zij komt het minst aan bod. Laura is verlegen en bescheiden. Te veel voor de hand liggend wordt haar een engelachtige, wilde en pure schoonheid toegedicht, waardoor Solomon vanaf het eerste moment geheel geobsedeerd is door haar. De chemie tussen de twee is niet te missen en alle clichés passeren de revue, op naar een voorspelbaar eind. Elk van de vier delen van het boek wordt ingeleid met een aardig stukje uit The Lore of the Lyrebird van Ambrose Pratt over de eigenschappen van de liervogel. Daarna vervalt het verhaal echter direct weer in een eigentijdse hectiek van talentenjachten, wurgcontracten, het uitgaansleven en social media.
Een prachtig en uniek uitgangspunt, de liervogel, dat verwachtingen wekt, maar helaas niet waarmaakt. De vergelijking met Disney-klassiekers dringt zich nog het meest op bij Liervogel. Ingrediënten: een bad girl, een good guy, een mediator en iemand die gered moet worden van de grote boze wereld. Word je echter blij van Disney en een vlot geschreven, eigentijds en romantisch verhaal, dan is Liervogel prima te doen in zijn soort.
Reageer op deze recensie