Licht verteerbaar verhaal in originele, pure schrijfstijl
Mariana Leky wordt op 12 februari 1973 geboren in Keulen en studeert boekwetenschap en cultuurjournalistiek. Haar debuutalbum Liebesperlen in 2001 bestaat uit korte verhalen. In 2004 brengt ze haar eerste roman uit, Eerste hulp. Na wat uitstapjes naar onder andere een hoorspel, betekent de roman Vanuit hier zie je alles haar grote doorbraak. Ze wint er de Duitse boekhandelsprijs mee. Inmiddels woont de Duitse auteur in Berlijn.
"De okapi komt allesbehalve onheilspellend over. Hij kan niet eens onheilspellend overkomen, zelfs al zou hij er zijn best voor doen, wat hij, voor zover bekend, zelden doet. Zelfs al had hij in Selma’s droom rond zijn kop kraaien en uiltjes laten fladderen, die immers het patent op alle onheil hebben, dan zou hij nog steeds een heel zachtmoedige indruk wekken."
Decor is een dorpje in het Duitse laaggebergte Westerwald. Een dorpje waar nooit iets gebeurt. Tenzij Selma, de gemoedelijke grootmoeder van de 10-jarige Luise, droomt van een okapi. In dat geval sterft er altijd iemand binnen 24 uur. De laatste droom van Selma gaat dan ook als een lopend vuurtje het dorp rond en zorgt ervoor dat de eigenzinnige bewoners in de 24 uur die volgen in compleet wantrouwen doorbrengen. Sommigen houden zelfs op met bewegen om maar ongeschonden de 24 uur na Selma’s droom door te komen. Zo dichtbij een mogelijke dood, krijgen verzwegen waarheden ineens de urgentie om opgebiecht te worden en schrijft men brieven waarin sprake is van ‘altijd’ en ‘nooit’. Het lijkt erop dat niemand zal sterven dit keer, maar uiteindelijk slaat het noodlot toch toe.
Vanuit het perspectief van Luise, die in de drie romandelen opgroeit tot een 35-jarige vrouw, leren we de dorpsbewoners en hun eigenaardigheden kennen. De afwezige moeder Astrid, de reislustige vader Peter, de rots in de branding Selma, de warmhartige opticien, de bijgelovige Elsbeth, de agressieve Palm, de depressieve Marlies die doperwten uit blik eet en, de grote liefde van Luise’s leven, Frederik de boeddhistische monnik die in een Japans klooster verblijft.
Aan de hand van fotoboeken die Peter, de vader van Luise, elk jaar als verjaardagscadeau stuurt naar zijn moeder Selma en de vertalingen die de opticien voor haar doet, volgen we Peter’s wereldreis. Luise doet een opleiding en trouwt met studiegenoot Andreas, maar leert uiteindelijk haar hart te volgen. Tenslotte blijkt ze toch ‘gemaakt voor de zeven wereldzeeën’. De opticien biecht uiteindelijk zijn liefde voor Selma op aan de hand van koffers vol ‘briefbeginnetjes’.
Het verhaal meandert tussen onuitgesproken liefdes, sterfgevallen, vriendschappen, geheimen en alledaagse handelingen. Door de originele, pure schrijfstijl van Leky, waarin de verwondering continu centraal staat, is de roman echter geen moment saai. De soms aandoenlijke en bijna naïeve dialogen maken dat het verhaal steeds weer amuseert en je hart verwarmt. De karakters staan, in al hun wereldvreemdheid, model voor het hele spectrum aan menselijke emoties. Het maakt dat je in alle personages wel iets herkent als lezer. Qua schrijfstijl roept deze roman associaties op met Forrest Gump van Winston Groom en De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween van Jonas Jonasson. Geen literair meesterwerk, maar zeker een origineel en heerlijk licht verteerbaar verhaal dat door vele lezers omarmd zal worden.
Reageer op deze recensie