Vermakelijk maar soms vermoeiend

Ik heb soms hardop moeten lachen tijdens het lezen, vooral tijdens de eerste paar hoofdstukken (Waarom ik zo wijs ben, Waarom ik zo knap ben, Waarom ik zulke goede boeken schrijf). Het feit dat je niet zeker weet of Nietzsche serieus is (en zich op het randje van waanzin bevindt) of dat hij dit ironisch heeft bedoelt, maakt het leuk om te lezen. Soms is hij door zijn arrogantie niet serieus te nemen.

Het boek geeft op een luchtige manier een overzicht van zijn werken, met de nodige citaties uit bijv. 'Also sprach Zarathustra' en 'Die fröhliche Wissenschaft'. Het is een leuke kennismaking met Nietzsche. Na het lezen van dit boek heb ik echter niet de behoefte om zijn werken te lezen.

Soms worden zijn afkeer van Duitsers en misogynistische opmerkingen een beetje repetitief. Ook is hij een groot fan van de term 'par excellence' en gebruikt deze term (naar mijn mening) veeel te vaak.

Concluderend, het is een vermakelijk maar soms vermoeiend boek.