Lezersrecensie
Generatieroman houdt spiegel voor
Levensverhaal en tijdsbeeld waarbij de auteur moeiteloos wisselt tussen zijn eigen perspectief en dat van zijn Surinaamse vader, die zijn hele leven stoïcijns omging met de formele en informele discriminatie van mensen van kleur. Tussen de klippen door vindt de vader na twee landverhuizingen een koers die hem op het oog leefbaar gelukkig maakt, maar zijn zoon kampt met het gevolg, zwijgzaamheid over het verleden en de afkomst van de familie. Het wrange fenomeen dat voor grote groepen Nederlanders geen enkele inspanning genoeg is om 'erbij' te horen is een spiegel voor iedereen die denkt dat ie geen kleur ziet.
2
Reageer op deze recensie