Lezersrecensie
Een liefdevol eerbetoon
Lenny van Gessel kwam na de dood van haar oma in het bezit van een hele stapel brieven. Het is een complete briefwisseling tussen haar opa Bob en oma Leny. Lenny gebruikt de brieven als basis voor een roman: Bobby-dear.
Bob en Leny ontmoetten elkaar in 1937 en al snel kregen ze diepere gevoelens. Maar door omstandigheden verbreken ze hun relatie. Dan breekt de Tweede Wereldoorlog uit en in 1941 zien ze elkaar weer. Vanaf dan laten ze niets en niemand meer tussen hun beide komen. Omdat ze niet vaak kunnen afspreken, besluiten ze om elkaar brieven te schrijven. Dit is hun verhaal.
Het boek begint met een voorwoord van Lenny, waarin ze vertelt hoe ze op het idee is gekomen om dit verhaal van haar opa en oma te vertellen. Het is fijn dat ze dit niet heeft bewaard tot het einde, want daardoor kun je je als lezer ook een beetje voorbereiden op wat er gaat komen. Het is namelijk een roman waarin de vele brieven niet alleen de basis vormen voor het verhaal, maar er ook onderdeel van zijn. Ik vond de brieven fijn om te lezen, ik voelde hun liefde maar het gaf ook een uniek inkijkje van het dagelijks leven in de Tweede Wereldoorlog.
Het verhaal is opgedeeld in twee delen: het eerste vertelt over Bob en Leny, en het tweede gaat over Lenny zelf. Door deze bijzondere opbouw is het verhaal nog specialer geworden, want zelfs na de dood van haar opa en oma is verhaal nog niet af, Lenny voegde er nog wat hoofdstukken aan toe. Erg bijzonder om te lezen!
Wat is het een prachtige roman geworden, de brieven en hoe Lenny dit heeft vormgegeven, maken het een liefdevol eerbetoon aan Bob en Leny.
4.5 ster
Bob en Leny ontmoetten elkaar in 1937 en al snel kregen ze diepere gevoelens. Maar door omstandigheden verbreken ze hun relatie. Dan breekt de Tweede Wereldoorlog uit en in 1941 zien ze elkaar weer. Vanaf dan laten ze niets en niemand meer tussen hun beide komen. Omdat ze niet vaak kunnen afspreken, besluiten ze om elkaar brieven te schrijven. Dit is hun verhaal.
Het boek begint met een voorwoord van Lenny, waarin ze vertelt hoe ze op het idee is gekomen om dit verhaal van haar opa en oma te vertellen. Het is fijn dat ze dit niet heeft bewaard tot het einde, want daardoor kun je je als lezer ook een beetje voorbereiden op wat er gaat komen. Het is namelijk een roman waarin de vele brieven niet alleen de basis vormen voor het verhaal, maar er ook onderdeel van zijn. Ik vond de brieven fijn om te lezen, ik voelde hun liefde maar het gaf ook een uniek inkijkje van het dagelijks leven in de Tweede Wereldoorlog.
Het verhaal is opgedeeld in twee delen: het eerste vertelt over Bob en Leny, en het tweede gaat over Lenny zelf. Door deze bijzondere opbouw is het verhaal nog specialer geworden, want zelfs na de dood van haar opa en oma is verhaal nog niet af, Lenny voegde er nog wat hoofdstukken aan toe. Erg bijzonder om te lezen!
Wat is het een prachtige roman geworden, de brieven en hoe Lenny dit heeft vormgegeven, maken het een liefdevol eerbetoon aan Bob en Leny.
4.5 ster
1
Reageer op deze recensie