Lezersrecensie
Ontroerend
Ik heb dit boek gelezen voor de leesclub van de boekenreizigers onder leiding van Erna Eikhoudt. Zoals de titel doet vermoeden gaat het over een brief die wordt gevonden in de IJssel. De vinders van de flessenpost maken zich zorgen om de schrijfster van het briefje. Het boek vertelt de geschiedenis van de brief.
Mandy is een vrouw die woont in een huis met uitzicht over de IJssel. Voorheen woonde ze er met haar man Thijmen en haar dochter Rosalynn. Haar dochter werd groter en verhuisde naar een eigen huis. Mandy had gelukkig Thijmen nog, maar plotseling was Thijmen te komen overlijden. Nu staat Mandy er alleen voor.
Mandy is blijven wonen in het huis en krijgt thuishulp bij een aantal huishoudelijke zaken. En ook voor een beetje gezelschap. Daarnaast geniet ze er ook van uitzicht op de natuur zodat ze kan filosoferen over het leven. Dan ontmoet ze een jonge vrouw, ondanks dat veel dingen niet worden uitgesproken hebben ze een band met elkaar. Mandy identificeert de vrouw met haarzelf in jongere jaren, of denkt eigenlijk dat ze het is. Hoewel het lijkt dat Mandy een dame is op leeftijd die nog alles zelf kan, heeft ze beginnende symptomen van dementie. Maar koste wat het kost is Mandy niet van plan om opgenomen te worden in een verpleeghuis.
Het boek gaat over de strijd van Mandy, de onmacht en het verdriet wat ze voelt. Maar ook de angst om de vrijheid en de herinneringen te verliezen. Ik vind het een mooi boek, ik heb dan ook wel een traantje moeten laten. Vooral de strijd die Mandy heeft moeten voeren, maar ook voor Rosalynn die langzaam haar moeder verliest. Mooi en gevoelig geschreven.
Mandy is een vrouw die woont in een huis met uitzicht over de IJssel. Voorheen woonde ze er met haar man Thijmen en haar dochter Rosalynn. Haar dochter werd groter en verhuisde naar een eigen huis. Mandy had gelukkig Thijmen nog, maar plotseling was Thijmen te komen overlijden. Nu staat Mandy er alleen voor.
Mandy is blijven wonen in het huis en krijgt thuishulp bij een aantal huishoudelijke zaken. En ook voor een beetje gezelschap. Daarnaast geniet ze er ook van uitzicht op de natuur zodat ze kan filosoferen over het leven. Dan ontmoet ze een jonge vrouw, ondanks dat veel dingen niet worden uitgesproken hebben ze een band met elkaar. Mandy identificeert de vrouw met haarzelf in jongere jaren, of denkt eigenlijk dat ze het is. Hoewel het lijkt dat Mandy een dame is op leeftijd die nog alles zelf kan, heeft ze beginnende symptomen van dementie. Maar koste wat het kost is Mandy niet van plan om opgenomen te worden in een verpleeghuis.
Het boek gaat over de strijd van Mandy, de onmacht en het verdriet wat ze voelt. Maar ook de angst om de vrijheid en de herinneringen te verliezen. Ik vind het een mooi boek, ik heb dan ook wel een traantje moeten laten. Vooral de strijd die Mandy heeft moeten voeren, maar ook voor Rosalynn die langzaam haar moeder verliest. Mooi en gevoelig geschreven.
2
Reageer op deze recensie