Een boek vol drama, verdriet en liefde

Een gelukkig leven kan opeens voorbij zijn, dat ondervond Tristan. Hij weet niet hoe hij om moet gaan met zoveel verdriet en houdt vooral alle mensen op afstand. Elisabeth heeft zelf een groot verlies geleden en haar hart is gebroken. Ze herkent het verdriet in Tristan en samen vormen ze een lichtpuntje in de duisternis. Maar zal het lichtpuntje genoeg zijn om de zon weer te laten schijnen?

Een proloog trekt je gelijk het boek in; je maakt kort kennis met Tristan, waarbij hij geconfronteerd wordt met een gebeurtenis die zijn hele leven overhoop gooit. “In een oogwenk, van het ene op het andere moment, veranderde alles wat ik over het leven wist.”
Het verhaal van Tristan speelt zich deels af in het verleden, terwijl dat van Elisabeth in het heden speelt. De verhaallijnen komen aan het einde van het boek heel mooi samen. Door deze opbouw blijft een deel van het verdriet gehuld in vraagtekens, waarbij er met elk hoofdstuk iets meer wordt onthuld. Beide perspectieven worden in de ik-vorm verteld waardoor je al hun gevoelens voelt; verdriet, wanhoop en liefde.

Ondanks al deze emoties zit het ook vol met humor. Ik heb dan ook een paar keer hard moeten lachen. Een paar thema’s had ik niet verwacht. Het zorgde bij mij voor verbijstering en ook onverwachte plottwisten. Het veranderde wel de sfeer van het boek; het hoorde er niet echt bij. Wat mij wel opviel waren de prachtige zinnen. Brittainy schrijft zinnen die zoveel meer bevatten dan een paar woorden, het laat je nadenken en je voelt ze tot diep in je ziel. Een zin die ik heel erg voelde: “Het is oké om soms verdriet te hebben. Het is oké om je soms verloren te voelen, alsof je in het donker ronddwaalt. Het zijn de slechte dagen die de goede zoveel beter maken.”

Het verleden van jou en mij is een boek vol drama, verdriet en liefde.
4,5 ster