Moedig

Op een dag belde de huisarts: “Linda, er is een afwijking gevonden op de mammografie bij het bevolkingsonderzoek.” En vanaf dat moment begint de trein te reizen. Linda besloot er blogs over te schrijven, zodat anderen kunnen lezen wat zij heeft meegemaakt. En nu zijn ze gebundeld in het boek: Positivitiet.

Ik leerde Linda kennen op een besloten facebookgroep met lotgenoten. Zij zocht meer aandacht voor haar boek maar ook voor aandacht voor borstkanker en de vele misstanden die er helaas nog zijn. Ik was dan ook zeer verheugd dat ik haar boek mocht lezen, hoewel het ook wel moeilijk vond. Want wil ik wel weten wat andere vrouwen moeten doormaken? Zou ik daar niet onnodig bang van kunnen worden?

Maar ik heb er geen seconde spijt van gehad, de ti(e)tel geeft het ook al wel aan Positivi-tiet. En dat is gedurende het hele boek voelbaar. Linda heeft geen makkelijk traject gehad, maar ze bleef er niet inhangen en ging er naar mijn mening heel praktisch mee om. Daardoor bleef het voor mij als lezer prettig om te lezen, maar ik denk dat het voor haar omgeving ook heel fijn was dat ze op er op deze manier mee om kon gaan.

Het boek is geen makkelijk leesverhaal of een gezellig boekje, want ja in die categorie valt het nu eenmaal niet. Maar heel zwaar heeft Linda het niet geschreven, de energie die je voelt bij de filmpjes op haar sociale media, voel je ook in haar boek. Stil zitten is er niet bij.

Momenteel is Linda druk bezig om meer aandacht te vragen voor borstkanker en de behandelmethoden. Zo is ze onlangs in diverse media geweest en maakt ze posts met kritische vragen over ons zorgstelstel. Ik kan dan ook alleen maar bewondering uiten voor de manier hoe ze met haar diagnose is omgegaan en hoe ze strijdt voor betere zorg. Wil je meer lezen over Linda en haar strijd? Neem dan een kijkje op haar account.

Dank je wel Linda dat ik jouw verhaal mocht lezen en bedankt voor je inzet om misstanden de wereld uit te helpen.