Kant en kliffen tijdens WOI

Livia gaat noodgedwongen kantwerklessen volgen om zo nog wat geld te verdienen, want haar moeder is daartoe niet meer in staat. Daar leert ze de Schotse soldaat Logan kennen die een kantwerk bij haar bestelt van een distel. Maar door de Eerste Wereldoorlog moet ze vluchten en verliezen ze elkaar uit het oog. In het opvanghuis leert Livia Juliette kennen, die haar onder haar hoede neemt en uiteindelijk in haar huis opneemt. Juliette heeft zo haar eigen verlies. Samen proberen de vrouwen hun verdriet en verlies een plekje te geven.

De titel van het boek is zeer toepasselijk, zo is het kantwerk een rode draad in het verhaal en het huis van Juliette staand op de kliffen een plek die een belangrijke taak vervuld. Ook de omgeving van het huis en de zee zijn belangrijk in het verhaal. Deze werden dan ook uitvoerig beschreven, soms wat poëtisch. Ik vond de uitgebreide omschrijving mooi, maar het was voor mij te veel. Omdat het een herhalend iets was.

De personages daarentegen werden summier beschreven, het gedrag alsook de uiterlijke kenmerken. Ik kon me daardoor moeilijk een voorstelling van maken van de personages en heb er ook niet echt een band mee opgebouwd. Ook andere gebeurtenissen werden niet uitvoerig beschreven, maar die werden later dan aangevuld. Het voelde dan soms voor mij alsof ik dingen had gemist. Wat ook deels veroorzaakt werd door de woordkeuze van de auteur, bijvoorbeeld de terminologie van het kantklossen.

De verhaallijn is daarentegen wel een mooie en originele. Ook zeer interessant zijn de gekozen thema’s. Boeken over de Tweede Wereldoorlog zijn er al veel, maar over de Eerste Wereldoorlog heb ik er nog niet veel gelezen. De ontknoping heeft voor mij veel goedgemaakt, en zorgde ervoor dat ik het boek toch met een blij gevoel kon afsluiten. Het was verrassend en goed in elkaar gezet.